Rasgroep van de Zwitserse Witte Herder:
De Zwitserse Witte Herder behoort tot de Rasgroep "Herdershonden"
Geschiedenis van de Zwitserse Witte Herder:
Korte geschiedenis van het ras
In Amerika en Canada kon de witte herder zich als zelfstandig ras ontwikkelen uit zijn duitse herder voorouders waaruit hij werd verstoten. In het begin van de 70er jaren werden de eerste witte herders in Zwitserland geimporteerd. De Amerikaanse reu Lobo, geboren op 5 maart 1966, kan als de stamvader van het ras in Zwitserland worden gezien. Uit de fok met deze in Zwitserland geregistreerde reu en andere geimporteerde honden uit de Verenigde Staten en Canada werd de Witte Herder verder over geheel Europe verspreid, waar ze tegenwoordig, reeds generaties zuiver worden gefokt, in grote getalen worden vertegenwoordigd. Het daarom dat ze sinds juni 1991 in Zwitserland als nieuw ras in het voorlopige register(SHSB) werden geregistreerd en uiteindelijk vanaf 1 januari 2003 door de FCI worden erkend en geregistreerd.
De Witte Herder Geschiedenis en het ras.
Ondanks het feit dat de Witte Herder in Belgie nog niet zo bekend is, gaat de geschiedenis van dit ras heel ver terug.
Al in 116 v. CHR. Beschreef Marcus Terrentius Varro, een Romeinse geschiedkundige, de witte herdershonden.
Zij bewaakten de kudde tegen wolven. De herders gaven de voorkeur aan witte honden omdat ze door hun witte vacht te onderscheiden waren van de wolven, die meestal in de schemering aanvielen.
De witte herder stamt af van de Duitse herder. De eerste witte herder die op een tentoonstelling werd uitgebracht was de reu Greif, geboren in 1879. Hij werd in 1882 en 1887 in Hannover geshowd.
Twee witte herders die in dezelfde tijd op een tentoonstelling verschenen waren de teef Greifa in 1888 te Hamburg en de reu Greif II in Kassel. Fokker van deze drie honden was Baron von Knigge. De fokker Friedrich Sparwasser had een wolfsgrauwe teef, Lotte genaamd. Uit de "verbintenis" Lotte en Greif kwam de teef Lene voort. Over haar vacht kleur is niets bekend.Lene werd gepaard mert Kastor en daaruit werd de beroemde reu Hektor Linksrhein geboren. Hektor werd in 1899 tijdens een show in Karlsruhe door de Duitse herder-fanaten Arthur Meyer en Ritmeester Max. eE. Von Stephanitz opgemerkt en zij waren verloren. Von Stephanitz kocht Hektor en gaf hem de naam Horand von Grafraht. Horand was de eerste hond die in het nieuwe fokboek van de in April 1899 opgerichte Verein für Deutsche Schäferhunde (SV) werd ingeschreven. Hij is de stamvader van alle Duitse herders. Horands grootvader was dus de witte Greif. Ook de broer van Horand,Luchs genaamd, heeft veel aan de opbouw van het ras bijgedragen en gaf de vererving wit aan zijn talrijke nakomelingen door. Horands zoon, de beroemde Champion von Schwaben zette de witte lijn voort en een van zijn nakomelingen, Berno v.d. Seewiese, geboren in 1913, was de eerste Witte Duitse Herder die in het SV-fokboek werd ingeschreven.
In 1912 importeerde Ann Tracey uit New-York vanuit een van de belangrijkste kennels een Duitse herder. Onmiddellijk doken er witte pups op in haar kennel.In 1917 registreede de Amerikaanse kennel club de eerste witte pups uit Tracey's kennel. Door toenemende populariteit van de witte herders ontstonden er in 1960 moeilijkheden
Tussen de fokkers van de witte herders en die van de standaard Duitse herders. Genetische problemen in de bloedlijnen van de Duitse herder werden geweten aan de witte herders. Men dacht dat ze verantwoordelijk waren voor het verbleken van de vacht van de Duitse herder. Dit ten onrechte, want ook de witte herder heeft een uitstekend pigment. In deze tijd startte ook Duitsland een campagne om de witte herder te verbannen en in 1968 diskwalificeerde de Amerikaanse Kennel Club, in samenwerking met de Duitse herder , de witte herders tijdens een show. De witte herder bleef echter wel geregistreerd bij de Amerikaanse Kennel Club. In 1970 werd door witte herder liefhebbers uit heel Amerika de Witte Duitse Herder Club opgericht. Na Amerika verbreidde het ras zich ook in Canada en Mexico. Begin tachtiger jaren keert het ras ook terug naar Europa en kan de opbouw in Duitsland opnieuw beginnen. In die tijd worden ook in Nederland honden uit Duitsland en Canada geïmporteerd. Tot zover de geschiedenis die als het ware parallel loopt aan die van de Duitse herder.
Karakter:
Wat karakter betreft verschilt de witte herder wel van de Duitse herder. Hij is zachtaardiger van karakter dan de Duitse herder,al zou hij zonodig zijn baas verdedigen.
Sommige witte herders zijn wat terughoudend tegenover vreemden. Hierdoor denken mensen onterecht dat er een Saarloos Wolfhond of een Canadese witte wolf ingekruisd is. Dit is dus niet het geval.
Een terughoudende aard mag nooit doorslaan naar schuw gedrag. Hopelijk is dit mooie ras nog een lang en gezond leven beschoren!
Karakter van de Zwitserse Witte Herder
De witte herder is van karakter erg zachtaardig.
Hij is erg intelligent en leert gemakkelijk.
Verder is hij erg trouw aan zijn huisgezin en vooral kinderen worden door hem erg gewaardeerd.
Hij kan wat terughoudend zijn met vreemde mensen,maar dit gaat over wanneer hij ze beter leert kennen.
Temperamentvol zonder nervositeit.
Opmerkzaam en waakzaam.
Naar vertrouwde mensen toe vriendelijk,vertrouwelijk en aanhankelijk.
Makkelijk te leiden en evenwichtig.
Tegenover vreemden gereserveerd, echter niet angstig of agressief.
Behalve wanneer speciaal gekweekt op werkdrift.
Benadert onbekende indrukken eerst terughoudend/
voorzichtig daarna nieuwsgierig.
Onuitgesproken grote kinderliefde!!!!
Van nature een geboren werkhond,oa:
veedrijven
blindgeleidehond
gehandicapten hulp
speurhond
reddingshond
zelfs als sledehond
Door zijn zachte karakter,werkwillendheid en intelligentie is de Witte herder werkelijk een multifunctionele hond!
De Zwitserse witte Herder is een lieve hond, onder de meeste nog gekend als de Amerikaanse of Canadese herder. Hij straalt rust uit, maar kan daar tegenover ontzettend energiek zijn.
In het begin is de witte herder erg terughoudend maar als hij je eenmaal kent en je vertrouwd is hij je beste vriend. Zijn terughoudendheid houdt niet in dat hij niet waaks is, want als waakhond is hij uiterst geschikt.
In huis is de witte Herder erg rustig en komt dan ook snel over als een luie hond maar zodra hij buiten komt is hij zo uitgelaten als een jonge pup. Het liefst wijkt hij niet van de zijde van zijn baasje.
De witte Herder is blij met alle aandacht die je hem geeft maar zal je niet snel vragen voor meer omdat hij je niet tot last wilt zijn.
Voor kinderen is het een ideale hond mits hij ermee opgegroeid is.De witte herder is een uitermate fijngevoelige en vriendelijke hond. Dit heeft zijn voor en tegen, maar juist deze eigenschappen maken de hond zo geschikt voor bepaalde doeleinden. Of u nu zelf kinderen hebt of niet, het is een absolute zeldzaamheid dat een witte herder een kind onvriendelijk benadert. Ook tegenover andere, zeer zeker jonge, dieren stelt de hond zich welwillend en zelfs beschermend op.
De witte herder is een vrolijke en gezellige huisgenoot, die altijd in is voor een geintje. Wees zuinig op dit waardevol bezit en schat de hond naar zijn juiste waarde in, allleen dan kan u er verzekerd van zijn dat u nooit spijt krijgt van de aanschaf van een witte herder.
De Zwitserse witte Herder zal dit kind niets doen maar door zijn terughoudendheid zal hij weglopen.
Doch kun je daar nooit zeker van zijn het beste is dus,en dit geld bij elk ras, om een hond al op zeer jonge leeftijd aan kinderen te laten wennen.
De Zwitserse witte Herder is niet agressief en ze zijn ook moeilijk agressief te krijgen.
De witte zwitserse of canadese herder kan ook perfect met andere dieren zoals bvb,katten,vogels,geiten,paarden,enz...
Een vriendelijke en elegante verschijning, maar toch wel een echte herder die over het algemeen graag werkt voor of met zijn baas.
Een hond met temperament, vriendelijk, aanhankelijk maar iets gereserveerd als hier aanleiding voor is.
Het is absoluut een hond waar men veel mee kan bereiken wat betreft b.v. Gedrag en Gehoorzaamheidstrainingen-Behendigheid-Flyball enz. mits dit op de juiste manier begeleid word.
Een witte herder is wel een hond die consequent moet worden opgevoed, maar doe dit beslist niet te hard want daar zijn zij te gevoelig voor.
Het is zeer zeker een hond die er alles aan doet om de hele dag bij U in de buurt te blijven,
daarom vinden wij hem minder geschikt om hem in een kennel te houden.
Rasstandaard van de Zwitserse Witte Herder
Rasbeschrijving
De White Swiss Shepherd dog of Berger Blanc Suisse is een krachtige, goedgespierde, middelgrote stok- of langstokharige herdershond met staande oren, rechthoekig formaat, van middelzware bouw en met elegante, harmonisch vloeiende belijning.
Deze Herder is een familie- en gebruikhond met uitgesproken "kinderliefde", oplettende waker, opgewekte en gemakkelijk lerende hond.
Hoofd:
Krachtig, droog en adellijk gevormd, in natuurlijke verhouding tot het lichaam staand. Van boven en van opzij gezien wigvormig tot de neus toe smaller wordend.
Bovenschedel:
Slechts weinig gewelfd, duidelijke doch zacht verlopende stop, schedel en neusrug in evenwijdige lijn staand, aangeduide middengroef.
Snuit:
Krachtig en middellang, niet langer dan de schedel
Neus:
Normaal gevormd, middelgroot, zwart gewenst, wisselneus word getolereerd.
Lippen:
Strak, droog, goed gesloten en zwart.
Gebit:
Sterk, volledig schaargebit waarbij de tanden loodrecht in de kaak moeten staan. De gebitshelften schuiven over elkaar als de delen van een schaar.
Ogen:
Middelgroot, amandelvormig, licht schuinliggend, zwart omrand en zo donker mogelijk (donkerbruin tot zwart). De uitdrukking is waakzaam en intelligent tevens helder en levendig.
Oren:
(Middel)groot, hoog aangezet, goed rechtop gedragen, evenwijdig aan elkaar naar voren gericht, staand in de vorm van een langwerpige, van boven licht afgeronde driehoek.
Hals:
Middellang en goed gespierd, breed aan het lichaam aangezet, geen keelhuidvorming; de elegant gewelfde neklijn loopt onafgebroken vanaf de matig hoog gedragen kop tot de schoft, de keellijn vloeiend tot het borstbeen.
Romp:
Krachtig, gespierd, middellang.
Borst:
Niet te breed, diep ca. de helft van de schofthoogte, tot de ellebogen reikend; ovale, ver naar achteren reikende borstkas, duidelijke voorborst.
Schoft:
Vloeiend in hals en rug overgaand.
Rug:
Recht en horizontaal, sterk gespierd.
Croupe:
Lang en van middelmatige breedte, aanzet bij benadering horizontaal, vervolgens naar achteren langzaam afhellend.
Buik/flanken:
Slanke, strakke flanken; de buiklijn loopt licht naar boven.
Staart:
Rondom vol behaarde sabelstaart, naar de punt toe smaller wordend; liefst diep aangezet, tenminste tot het spronggewricht reikend, in rust sabelvormig hangend, in de beweging hoger, maar nooit boven de ruglijn.
Ledematen:
Krachtig, gespierd, middelzwaar.
Voorhand:
Van voren gezien recht; matig brede stand; van opzij gezien goed gehoekt, goed aansluitende ellebogen.
Onderarm:
Lang, recht, pezig.
Middenvoorvoet:
Stevig, licht schuingezet.
Achterhand:
Van achteren gezien recht en evenwijdig, niet te breed staand, van opzij gezien voldoende gehoekt.
Bovendijbeen:
Middellang met sterke bespiering.
Onderdijbeen:
Middellang, schuinstaand met stevige botten en goede bespiering.
Spronggewricht:
Krachtig, goed gehoekt.
Middenachtervoet:
Middellang, recht, pezig, eventuele wolfsklauwtjes moeten verwijderd zijn.
Poten:
Ovaal, achter iets langer dan voor; tenen dicht sluitend en goed gewelfd; stevige, zwarte voetballen; donkere nagels gewenst.
Beharing:
Stok- of langstokhaar, dicht tegen het lichaam aanliggend; rijke wollige ondervacht overdekt met stugge haren; bek, snuit, oren en poten zijn korter, de nek en achterzijde poten iets langer behaard; licht golvend, hard haar is toegestaan.
Huid:
Glad op de spieren liggend, donker gepigmenteerd, geen rimpelvorming.
Kleur:
Wit.
Schofthoogte:
reu 60-66 cm, teef 55-61 cm.
Gewicht: reu 30-40 kg, teef 25-35 kg.
Gezondheid van de Zwitserse Witte Herder:
De zwitserse witte herder kan HD- (heupdysplasie) en ED-problemen (elleboogdysplasie) hebben.
Daarnaast komt soms doofheid voor en kunnen ze problemen hebben met/doodgaan aan bepaalde medicatie (MDR1).
De kans dat deze aandoeningen bij een hond uit geteste ouders voorkomt is veel kleiner dan uit niet geteste ouders.
Vraag dus aan de fokker naar de testresultaten van de ouders, een goede fokker laat deze graag zien en heeft kopieen van de resultaten van de vader of kan deze via een site laten zien.
HD, ED en de Baer-test worden door een specialist uitgevoerd.
Voor HD en ED worden rontgenfoto's gemaakt en beoordeeld door de Raad van Beheer.
De beste uitslag voor HD is HD-A. Met HD-B (een overgangsvorm) mag ook vaak gefokt worden.
Bij ED is VRIJ de uitslag die je op het certificaat wil zien.
Voor MDR1 moet bloed afgenomen worden of DNA via een swab en dit wordt opgestuurd naar een specialistisch laboratorium.
Omdat bij MDR1 naar het DNA wordt gekeken kan je 3 uitslagen krijgen: +/+ (vrij), -/+ (drager, vergiftigheid verschijnselen bij normale dosis medicatie), -/- (lijder, heftige overgevoeligheid verschijnselen evt dood tot gevolg)
Verzorging van de Zwitserse Witte Herder
Verzorging:
Wat de verzorging betreft is de Witte herder een zeer gemakkelijke hond. Een dagelijkse borstelbeurt met een borstel of borstelhandschoen verricht wonderen en zal ervoor zorgen dat de vacht van uw hond in conditie blijft.
De vacht van de Witte herder bestaat uit een korte wollige ondervacht en een stokharige bovenvacht die zeer dicht aanligt. De ondervacht geeft de hond een goede bescherming tegen de kou, terwijl zijn dekharen hem tegen regen en warmte beschermen. Behalve stokharige witte herders bestaan er ook langstokharigen. Dit zijn honden met een lange bovenvacht die echter wel meer verzorging vergen.
Door de vacht goed te verzorgen kan ertussen de haren lucht circuleren, wordt het vuil en dode haar verwijderd en worden ook de talgkliertjes van de huid geprikkeld om hun vettige product aan de vacht af te geven. Door de talg worden de haren goed gevoed en blijven ze soepel. De wrijving van het borstelen stimuleert de huid en zal de haargroei bevorderen. Bij het kammen van de hond dient u er goed op te letten niet de ondervacht te verwijderen. Daarom kan een Witte herder het beste slechts gekamd worden wanneer er vuil of klitten in zijn vacht zitten. Als uw hond onder de modder zit kunt u hem het beste met een oude doek droogwrijven en de modder eerst goed laten drogen: als de modder goed is opgedroogd laat het zich gemakkelijk verwijderen.
Wassen:
Het wassen van een hond dient zoveel mogelijk beperkt te worden omdat daarmee de natuurlijke lichaamsvetten uit de vacht gehaald worden. Van tijd tot tijd zal het echter nodig zijn om de hond te wassen, bijvoorbeeld wanneer hij in iets stinkends heeft liggen rollen. Leg een rubbermat op de douchevloer, zodat de hond niet uit kan glijden en geef hem dan een douche met lauw water. Gebruik uitsluitend hondenshampoo en masseer dit goed in, spoel hem vervolgens goed na om alle zeepresten uit de vacht te verwijderen. Pas hierbij echter goed op dat er geen shampoo in de ogen of oren terechtkomt.
Verharen:
De Witte herder zal gemiddeld twee keer per jaar verharen: zijn vacht valt dan gedeeltelijk uit en nieuwe haren komen door. Dit vraagt wat extra aandacht met borstelen zodat de nieuwe haren goed kunnen uitgroeien en om te voorkomen dat uw hele huis vol komt te liggen met oude haren.
Verdere verzorging:
De verdere verzorging van de Witte herder is vrij eenvoudig en kan zich beperken tot het controleren van de lengte van de nagels, het schoonmaken van de ogen en oren en het vrijhouden van vlooien, luizen en teken. Het gebit verdient eveneens aandacht. Het zal bij goede voeding geen problemen geven.
Opvoeding van de Zwitserse Witte Herder:
strenge regels stellen en heel consecente eisen stellen, maar nooit met harde hand.
Rasvereniging van de Zwitserse Witte Herder:
http://www.zwhvn.nl
Overige informatie over de Zwitserse Witte Herder:
ledere hond en zeker een Zwitserse Witte Herder dient men zeer weloverwogen aan te schaffen.
Als u erover denkt een witte herder aan te schaffen, is het verstandig u goed te laten voorlichten over de eigenschappen, karaktertrekken en verzorging die deze hond van u zal eisen.
Even bewust kiest men voor een pup. U hebt gekozen, of gaat kiezen, voor een pup die over het ras kenmerkende raseigenschappen beschikt. Dit zijn niet alleen de in het oog springende uiterlijke kenmerken, maar tevens kiest u voor een pup met de voor het ras typische karaktereigenschappen die generaties lang, door middel van goed fokken, zijn vastgelegd.
U moet rekening houden met de verzorging, aandacht, beweging en ook de kosten van voeding en medische verzorging.
Maar denk eraan, zo als de meeste dingen in het leven, het aanschaffen van een huisdier heeft voordelen en nadelen.
Naar het park gaan en met de bal spelen met je hond is leuk, maar bukken en oprapen niet.
Een huisdier halen is niet een beslissing waar je te licht over moet denken.
Een paar vragen zullen met het gezin besloten moeten zijn zoals:
Wil je of kan je, nu... maar ook de komende 12 jaar voor je hond zorgen?
Hoeft de hond geen volledige dagen alleen te zijn?
Hou je voldoende rekening met eventuele veranderingen in de toekomst in de gezinssituatie: een baby op komst, veranderen van baan, verhuizen...
Heb je de tijd en het geduld om een hond op te voeden, hem voldoende aandacht te geven?
Hou je er genoeg rekening mee dat er onverwachte kosten kunnen zijn voor de dierenarts en dat voeding extra kosten met zich meebrengt
Is er genoeg ruimte in huis en de tuin om een hond te hebben?
Wandel je graag, niet enkel als het goed weer is?
Kan je ertegen als de hond eens met vuile poten de woning binnenloopt, tweemaal per jaar in de rui gaat?
Mag de hond mee op verlof of ken je iemand die goed voor hem kan zorgen tijdens die periode, een goed dierenpension?
Bent u even aanhankelijk en trouw als u van uw hond verwacht?
Is er niemand in het gezin allergisch voor dierenharen?
Wie laat de hond uit en geeft hem eten?
Zwitserse Witte Herder pup aanschaffen:
een goeie prijs volgens de rasvereniging is voor deze hond 850 tot 1000 euro.
Let op dat ouders getest zijn op HD, ED en MDR1.
Let heel goed op waar je een pup aanschaft, witjes horen in huis op te groeien, er is aanleg voor een angstige hond met probleemgedrag als ze niet erg goed gesocialiseerd worden door de fokker.
De Zwitserse Witte Herder behoort tot de Rasgroep "Herdershonden"
Geschiedenis van de Zwitserse Witte Herder:
Korte geschiedenis van het ras
In Amerika en Canada kon de witte herder zich als zelfstandig ras ontwikkelen uit zijn duitse herder voorouders waaruit hij werd verstoten. In het begin van de 70er jaren werden de eerste witte herders in Zwitserland geimporteerd. De Amerikaanse reu Lobo, geboren op 5 maart 1966, kan als de stamvader van het ras in Zwitserland worden gezien. Uit de fok met deze in Zwitserland geregistreerde reu en andere geimporteerde honden uit de Verenigde Staten en Canada werd de Witte Herder verder over geheel Europe verspreid, waar ze tegenwoordig, reeds generaties zuiver worden gefokt, in grote getalen worden vertegenwoordigd. Het daarom dat ze sinds juni 1991 in Zwitserland als nieuw ras in het voorlopige register(SHSB) werden geregistreerd en uiteindelijk vanaf 1 januari 2003 door de FCI worden erkend en geregistreerd.
De Witte Herder Geschiedenis en het ras.
Ondanks het feit dat de Witte Herder in Belgie nog niet zo bekend is, gaat de geschiedenis van dit ras heel ver terug.
Al in 116 v. CHR. Beschreef Marcus Terrentius Varro, een Romeinse geschiedkundige, de witte herdershonden.
Zij bewaakten de kudde tegen wolven. De herders gaven de voorkeur aan witte honden omdat ze door hun witte vacht te onderscheiden waren van de wolven, die meestal in de schemering aanvielen.
De witte herder stamt af van de Duitse herder. De eerste witte herder die op een tentoonstelling werd uitgebracht was de reu Greif, geboren in 1879. Hij werd in 1882 en 1887 in Hannover geshowd.
Twee witte herders die in dezelfde tijd op een tentoonstelling verschenen waren de teef Greifa in 1888 te Hamburg en de reu Greif II in Kassel. Fokker van deze drie honden was Baron von Knigge. De fokker Friedrich Sparwasser had een wolfsgrauwe teef, Lotte genaamd. Uit de "verbintenis" Lotte en Greif kwam de teef Lene voort. Over haar vacht kleur is niets bekend.Lene werd gepaard mert Kastor en daaruit werd de beroemde reu Hektor Linksrhein geboren. Hektor werd in 1899 tijdens een show in Karlsruhe door de Duitse herder-fanaten Arthur Meyer en Ritmeester Max. eE. Von Stephanitz opgemerkt en zij waren verloren. Von Stephanitz kocht Hektor en gaf hem de naam Horand von Grafraht. Horand was de eerste hond die in het nieuwe fokboek van de in April 1899 opgerichte Verein für Deutsche Schäferhunde (SV) werd ingeschreven. Hij is de stamvader van alle Duitse herders. Horands grootvader was dus de witte Greif. Ook de broer van Horand,Luchs genaamd, heeft veel aan de opbouw van het ras bijgedragen en gaf de vererving wit aan zijn talrijke nakomelingen door. Horands zoon, de beroemde Champion von Schwaben zette de witte lijn voort en een van zijn nakomelingen, Berno v.d. Seewiese, geboren in 1913, was de eerste Witte Duitse Herder die in het SV-fokboek werd ingeschreven.
In 1912 importeerde Ann Tracey uit New-York vanuit een van de belangrijkste kennels een Duitse herder. Onmiddellijk doken er witte pups op in haar kennel.In 1917 registreede de Amerikaanse kennel club de eerste witte pups uit Tracey's kennel. Door toenemende populariteit van de witte herders ontstonden er in 1960 moeilijkheden
Tussen de fokkers van de witte herders en die van de standaard Duitse herders. Genetische problemen in de bloedlijnen van de Duitse herder werden geweten aan de witte herders. Men dacht dat ze verantwoordelijk waren voor het verbleken van de vacht van de Duitse herder. Dit ten onrechte, want ook de witte herder heeft een uitstekend pigment. In deze tijd startte ook Duitsland een campagne om de witte herder te verbannen en in 1968 diskwalificeerde de Amerikaanse Kennel Club, in samenwerking met de Duitse herder , de witte herders tijdens een show. De witte herder bleef echter wel geregistreerd bij de Amerikaanse Kennel Club. In 1970 werd door witte herder liefhebbers uit heel Amerika de Witte Duitse Herder Club opgericht. Na Amerika verbreidde het ras zich ook in Canada en Mexico. Begin tachtiger jaren keert het ras ook terug naar Europa en kan de opbouw in Duitsland opnieuw beginnen. In die tijd worden ook in Nederland honden uit Duitsland en Canada geïmporteerd. Tot zover de geschiedenis die als het ware parallel loopt aan die van de Duitse herder.
Karakter:
Wat karakter betreft verschilt de witte herder wel van de Duitse herder. Hij is zachtaardiger van karakter dan de Duitse herder,al zou hij zonodig zijn baas verdedigen.
Sommige witte herders zijn wat terughoudend tegenover vreemden. Hierdoor denken mensen onterecht dat er een Saarloos Wolfhond of een Canadese witte wolf ingekruisd is. Dit is dus niet het geval.
Een terughoudende aard mag nooit doorslaan naar schuw gedrag. Hopelijk is dit mooie ras nog een lang en gezond leven beschoren!
Karakter van de Zwitserse Witte Herder
De witte herder is van karakter erg zachtaardig.
Hij is erg intelligent en leert gemakkelijk.
Verder is hij erg trouw aan zijn huisgezin en vooral kinderen worden door hem erg gewaardeerd.
Hij kan wat terughoudend zijn met vreemde mensen,maar dit gaat over wanneer hij ze beter leert kennen.
Temperamentvol zonder nervositeit.
Opmerkzaam en waakzaam.
Naar vertrouwde mensen toe vriendelijk,vertrouwelijk en aanhankelijk.
Makkelijk te leiden en evenwichtig.
Tegenover vreemden gereserveerd, echter niet angstig of agressief.
Behalve wanneer speciaal gekweekt op werkdrift.
Benadert onbekende indrukken eerst terughoudend/
voorzichtig daarna nieuwsgierig.
Onuitgesproken grote kinderliefde!!!!
Van nature een geboren werkhond,oa:
veedrijven
blindgeleidehond
gehandicapten hulp
speurhond
reddingshond
zelfs als sledehond
Door zijn zachte karakter,werkwillendheid en intelligentie is de Witte herder werkelijk een multifunctionele hond!
De Zwitserse witte Herder is een lieve hond, onder de meeste nog gekend als de Amerikaanse of Canadese herder. Hij straalt rust uit, maar kan daar tegenover ontzettend energiek zijn.
In het begin is de witte herder erg terughoudend maar als hij je eenmaal kent en je vertrouwd is hij je beste vriend. Zijn terughoudendheid houdt niet in dat hij niet waaks is, want als waakhond is hij uiterst geschikt.
In huis is de witte Herder erg rustig en komt dan ook snel over als een luie hond maar zodra hij buiten komt is hij zo uitgelaten als een jonge pup. Het liefst wijkt hij niet van de zijde van zijn baasje.
De witte Herder is blij met alle aandacht die je hem geeft maar zal je niet snel vragen voor meer omdat hij je niet tot last wilt zijn.
Voor kinderen is het een ideale hond mits hij ermee opgegroeid is.De witte herder is een uitermate fijngevoelige en vriendelijke hond. Dit heeft zijn voor en tegen, maar juist deze eigenschappen maken de hond zo geschikt voor bepaalde doeleinden. Of u nu zelf kinderen hebt of niet, het is een absolute zeldzaamheid dat een witte herder een kind onvriendelijk benadert. Ook tegenover andere, zeer zeker jonge, dieren stelt de hond zich welwillend en zelfs beschermend op.
De witte herder is een vrolijke en gezellige huisgenoot, die altijd in is voor een geintje. Wees zuinig op dit waardevol bezit en schat de hond naar zijn juiste waarde in, allleen dan kan u er verzekerd van zijn dat u nooit spijt krijgt van de aanschaf van een witte herder.
De Zwitserse witte Herder zal dit kind niets doen maar door zijn terughoudendheid zal hij weglopen.
Doch kun je daar nooit zeker van zijn het beste is dus,en dit geld bij elk ras, om een hond al op zeer jonge leeftijd aan kinderen te laten wennen.
De Zwitserse witte Herder is niet agressief en ze zijn ook moeilijk agressief te krijgen.
De witte zwitserse of canadese herder kan ook perfect met andere dieren zoals bvb,katten,vogels,geiten,paarden,enz...
Een vriendelijke en elegante verschijning, maar toch wel een echte herder die over het algemeen graag werkt voor of met zijn baas.
Een hond met temperament, vriendelijk, aanhankelijk maar iets gereserveerd als hier aanleiding voor is.
Het is absoluut een hond waar men veel mee kan bereiken wat betreft b.v. Gedrag en Gehoorzaamheidstrainingen-Behendigheid-Flyball enz. mits dit op de juiste manier begeleid word.
Een witte herder is wel een hond die consequent moet worden opgevoed, maar doe dit beslist niet te hard want daar zijn zij te gevoelig voor.
Het is zeer zeker een hond die er alles aan doet om de hele dag bij U in de buurt te blijven,
daarom vinden wij hem minder geschikt om hem in een kennel te houden.
Rasstandaard van de Zwitserse Witte Herder
Rasbeschrijving
De White Swiss Shepherd dog of Berger Blanc Suisse is een krachtige, goedgespierde, middelgrote stok- of langstokharige herdershond met staande oren, rechthoekig formaat, van middelzware bouw en met elegante, harmonisch vloeiende belijning.
Deze Herder is een familie- en gebruikhond met uitgesproken "kinderliefde", oplettende waker, opgewekte en gemakkelijk lerende hond.
Hoofd:
Krachtig, droog en adellijk gevormd, in natuurlijke verhouding tot het lichaam staand. Van boven en van opzij gezien wigvormig tot de neus toe smaller wordend.
Bovenschedel:
Slechts weinig gewelfd, duidelijke doch zacht verlopende stop, schedel en neusrug in evenwijdige lijn staand, aangeduide middengroef.
Snuit:
Krachtig en middellang, niet langer dan de schedel
Neus:
Normaal gevormd, middelgroot, zwart gewenst, wisselneus word getolereerd.
Lippen:
Strak, droog, goed gesloten en zwart.
Gebit:
Sterk, volledig schaargebit waarbij de tanden loodrecht in de kaak moeten staan. De gebitshelften schuiven over elkaar als de delen van een schaar.
Ogen:
Middelgroot, amandelvormig, licht schuinliggend, zwart omrand en zo donker mogelijk (donkerbruin tot zwart). De uitdrukking is waakzaam en intelligent tevens helder en levendig.
Oren:
(Middel)groot, hoog aangezet, goed rechtop gedragen, evenwijdig aan elkaar naar voren gericht, staand in de vorm van een langwerpige, van boven licht afgeronde driehoek.
Hals:
Middellang en goed gespierd, breed aan het lichaam aangezet, geen keelhuidvorming; de elegant gewelfde neklijn loopt onafgebroken vanaf de matig hoog gedragen kop tot de schoft, de keellijn vloeiend tot het borstbeen.
Romp:
Krachtig, gespierd, middellang.
Borst:
Niet te breed, diep ca. de helft van de schofthoogte, tot de ellebogen reikend; ovale, ver naar achteren reikende borstkas, duidelijke voorborst.
Schoft:
Vloeiend in hals en rug overgaand.
Rug:
Recht en horizontaal, sterk gespierd.
Croupe:
Lang en van middelmatige breedte, aanzet bij benadering horizontaal, vervolgens naar achteren langzaam afhellend.
Buik/flanken:
Slanke, strakke flanken; de buiklijn loopt licht naar boven.
Staart:
Rondom vol behaarde sabelstaart, naar de punt toe smaller wordend; liefst diep aangezet, tenminste tot het spronggewricht reikend, in rust sabelvormig hangend, in de beweging hoger, maar nooit boven de ruglijn.
Ledematen:
Krachtig, gespierd, middelzwaar.
Voorhand:
Van voren gezien recht; matig brede stand; van opzij gezien goed gehoekt, goed aansluitende ellebogen.
Onderarm:
Lang, recht, pezig.
Middenvoorvoet:
Stevig, licht schuingezet.
Achterhand:
Van achteren gezien recht en evenwijdig, niet te breed staand, van opzij gezien voldoende gehoekt.
Bovendijbeen:
Middellang met sterke bespiering.
Onderdijbeen:
Middellang, schuinstaand met stevige botten en goede bespiering.
Spronggewricht:
Krachtig, goed gehoekt.
Middenachtervoet:
Middellang, recht, pezig, eventuele wolfsklauwtjes moeten verwijderd zijn.
Poten:
Ovaal, achter iets langer dan voor; tenen dicht sluitend en goed gewelfd; stevige, zwarte voetballen; donkere nagels gewenst.
Beharing:
Stok- of langstokhaar, dicht tegen het lichaam aanliggend; rijke wollige ondervacht overdekt met stugge haren; bek, snuit, oren en poten zijn korter, de nek en achterzijde poten iets langer behaard; licht golvend, hard haar is toegestaan.
Huid:
Glad op de spieren liggend, donker gepigmenteerd, geen rimpelvorming.
Kleur:
Wit.
Schofthoogte:
reu 60-66 cm, teef 55-61 cm.
Gewicht: reu 30-40 kg, teef 25-35 kg.
Gezondheid van de Zwitserse Witte Herder:
De zwitserse witte herder kan HD- (heupdysplasie) en ED-problemen (elleboogdysplasie) hebben.
Daarnaast komt soms doofheid voor en kunnen ze problemen hebben met/doodgaan aan bepaalde medicatie (MDR1).
De kans dat deze aandoeningen bij een hond uit geteste ouders voorkomt is veel kleiner dan uit niet geteste ouders.
Vraag dus aan de fokker naar de testresultaten van de ouders, een goede fokker laat deze graag zien en heeft kopieen van de resultaten van de vader of kan deze via een site laten zien.
HD, ED en de Baer-test worden door een specialist uitgevoerd.
Voor HD en ED worden rontgenfoto's gemaakt en beoordeeld door de Raad van Beheer.
De beste uitslag voor HD is HD-A. Met HD-B (een overgangsvorm) mag ook vaak gefokt worden.
Bij ED is VRIJ de uitslag die je op het certificaat wil zien.
Voor MDR1 moet bloed afgenomen worden of DNA via een swab en dit wordt opgestuurd naar een specialistisch laboratorium.
Omdat bij MDR1 naar het DNA wordt gekeken kan je 3 uitslagen krijgen: +/+ (vrij), -/+ (drager, vergiftigheid verschijnselen bij normale dosis medicatie), -/- (lijder, heftige overgevoeligheid verschijnselen evt dood tot gevolg)
Verzorging van de Zwitserse Witte Herder
Verzorging:
Wat de verzorging betreft is de Witte herder een zeer gemakkelijke hond. Een dagelijkse borstelbeurt met een borstel of borstelhandschoen verricht wonderen en zal ervoor zorgen dat de vacht van uw hond in conditie blijft.
De vacht van de Witte herder bestaat uit een korte wollige ondervacht en een stokharige bovenvacht die zeer dicht aanligt. De ondervacht geeft de hond een goede bescherming tegen de kou, terwijl zijn dekharen hem tegen regen en warmte beschermen. Behalve stokharige witte herders bestaan er ook langstokharigen. Dit zijn honden met een lange bovenvacht die echter wel meer verzorging vergen.
Door de vacht goed te verzorgen kan ertussen de haren lucht circuleren, wordt het vuil en dode haar verwijderd en worden ook de talgkliertjes van de huid geprikkeld om hun vettige product aan de vacht af te geven. Door de talg worden de haren goed gevoed en blijven ze soepel. De wrijving van het borstelen stimuleert de huid en zal de haargroei bevorderen. Bij het kammen van de hond dient u er goed op te letten niet de ondervacht te verwijderen. Daarom kan een Witte herder het beste slechts gekamd worden wanneer er vuil of klitten in zijn vacht zitten. Als uw hond onder de modder zit kunt u hem het beste met een oude doek droogwrijven en de modder eerst goed laten drogen: als de modder goed is opgedroogd laat het zich gemakkelijk verwijderen.
Wassen:
Het wassen van een hond dient zoveel mogelijk beperkt te worden omdat daarmee de natuurlijke lichaamsvetten uit de vacht gehaald worden. Van tijd tot tijd zal het echter nodig zijn om de hond te wassen, bijvoorbeeld wanneer hij in iets stinkends heeft liggen rollen. Leg een rubbermat op de douchevloer, zodat de hond niet uit kan glijden en geef hem dan een douche met lauw water. Gebruik uitsluitend hondenshampoo en masseer dit goed in, spoel hem vervolgens goed na om alle zeepresten uit de vacht te verwijderen. Pas hierbij echter goed op dat er geen shampoo in de ogen of oren terechtkomt.
Verharen:
De Witte herder zal gemiddeld twee keer per jaar verharen: zijn vacht valt dan gedeeltelijk uit en nieuwe haren komen door. Dit vraagt wat extra aandacht met borstelen zodat de nieuwe haren goed kunnen uitgroeien en om te voorkomen dat uw hele huis vol komt te liggen met oude haren.
Verdere verzorging:
De verdere verzorging van de Witte herder is vrij eenvoudig en kan zich beperken tot het controleren van de lengte van de nagels, het schoonmaken van de ogen en oren en het vrijhouden van vlooien, luizen en teken. Het gebit verdient eveneens aandacht. Het zal bij goede voeding geen problemen geven.
Opvoeding van de Zwitserse Witte Herder:
strenge regels stellen en heel consecente eisen stellen, maar nooit met harde hand.
Rasvereniging van de Zwitserse Witte Herder:
http://www.zwhvn.nl
Overige informatie over de Zwitserse Witte Herder:
ledere hond en zeker een Zwitserse Witte Herder dient men zeer weloverwogen aan te schaffen.
Als u erover denkt een witte herder aan te schaffen, is het verstandig u goed te laten voorlichten over de eigenschappen, karaktertrekken en verzorging die deze hond van u zal eisen.
Even bewust kiest men voor een pup. U hebt gekozen, of gaat kiezen, voor een pup die over het ras kenmerkende raseigenschappen beschikt. Dit zijn niet alleen de in het oog springende uiterlijke kenmerken, maar tevens kiest u voor een pup met de voor het ras typische karaktereigenschappen die generaties lang, door middel van goed fokken, zijn vastgelegd.
U moet rekening houden met de verzorging, aandacht, beweging en ook de kosten van voeding en medische verzorging.
Maar denk eraan, zo als de meeste dingen in het leven, het aanschaffen van een huisdier heeft voordelen en nadelen.
Naar het park gaan en met de bal spelen met je hond is leuk, maar bukken en oprapen niet.
Een huisdier halen is niet een beslissing waar je te licht over moet denken.
Een paar vragen zullen met het gezin besloten moeten zijn zoals:
Wil je of kan je, nu... maar ook de komende 12 jaar voor je hond zorgen?
Hoeft de hond geen volledige dagen alleen te zijn?
Hou je voldoende rekening met eventuele veranderingen in de toekomst in de gezinssituatie: een baby op komst, veranderen van baan, verhuizen...
Heb je de tijd en het geduld om een hond op te voeden, hem voldoende aandacht te geven?
Hou je er genoeg rekening mee dat er onverwachte kosten kunnen zijn voor de dierenarts en dat voeding extra kosten met zich meebrengt
Is er genoeg ruimte in huis en de tuin om een hond te hebben?
Wandel je graag, niet enkel als het goed weer is?
Kan je ertegen als de hond eens met vuile poten de woning binnenloopt, tweemaal per jaar in de rui gaat?
Mag de hond mee op verlof of ken je iemand die goed voor hem kan zorgen tijdens die periode, een goed dierenpension?
Bent u even aanhankelijk en trouw als u van uw hond verwacht?
Is er niemand in het gezin allergisch voor dierenharen?
Wie laat de hond uit en geeft hem eten?
Zwitserse Witte Herder pup aanschaffen:
een goeie prijs volgens de rasvereniging is voor deze hond 850 tot 1000 euro.
Let op dat ouders getest zijn op HD, ED en MDR1.
Let heel goed op waar je een pup aanschaft, witjes horen in huis op te groeien, er is aanleg voor een angstige hond met probleemgedrag als ze niet erg goed gesocialiseerd worden door de fokker.
