De Finse Spits behoort tot de Rasgroep "Keesachtigen en Poolhonden"
Geschiedenis van de Finse Spits
De Finse Spits is het nationale ras van Finland. Het type heeft eeuwenoude wortels en men weet dat het al sinds de prehistorie voorkomt in het subpolaire gebied van de Atlantische Oceaan in het westen tot aan de Stille Oceaan in het oosten. Het ras is nauw verwant aan de Zweedse Norbottenspets; beide rassen hebben ook dezelfde jachtwijze. De Finse Spits heeft een speciale jachtblaf; door te gaan blaffen, weerhoudt hij de vogel ervan weg te vliegen en de jager kan het wild tot op schootsafstand naderen. Zoals vele andere keeshondenrassen wordt hij ook op andere gebieden gebruikt, onder andere voor de elandenjacht. In 1892 werd hij een ras in de moderne zin van het woord, en de fokwerkzaamheden hebben erg veel succes, zowel wat betreft jachtaanleg als wat betreft uiterlijke kenmerken. Behalve in Finland, waar de hond in groten getale voorkomt, is de Finse Spits in verscheidene andere landen te vinden.
Karakter van de Finse Spits
De finse spits is erg levendig en dit tot op zeer hoge leeftijd en kan zeker niet lang in dezelfde houding blijven zitten, door zijn nauwelijks te temmen energie – speurzin/ jachtlust, is een vrije wandeling een eerste levensbehoefte.
Van de eigenaar wordt verwacht dat hij stevige wandelschoenen heeft en daar ook gebruik van maakt .
Hij heeft onnoemelijk veel gezichtsuitdrukkingen, ogen, oren, staart, vocabulair (een finse spits kan hele verhalen tegen je vertellen) en lichaamsbewegingen zijn een open boek (als u deze leert lezen).
Het jachtinstinct en het alert reageren op alles, maakt de spits tot wat hij is.
Voor vreemden kan hij vrij afstandelijk overkomen, maar voor bekenden en baas en huisgenoten, voor de kinderen een fijne kameraad hoewel hij zich niet alles laat welgevallen.
De finse spits heeft een uiterst gevoelig karakter en een onrechtvaardige behandeling wordt u echt kwalijk genomen. Samen werken is dan onmogelijk geworden en het kan een tijdje duren voordat hij u weer zal accepteren
-----------
Zelfstandig, wel bereid tot samenwerking met de mens, maar wil tot op zekere hoogte z'n eigen gang kunnen gaan. Levendig en energiek, pittig en zelfbewust. Waaks en gereserveerd ten op zichte van vreemden, maar nooit kwaadaardig. Het gebruik van zijn stem is een wezenlijk onderdeel van zijn taak als jachthond - met andere woorden: hij kan goed blaffen.
Rasstandaard van de Finse Spits
De Finse Spits is een bijna vierkant gebouwede, droge, stevige hond, die opvallend goed opgericht is. Hoofd: middelgroot, droog, enigszins gewelfd voorhoofd, hellende maar duidelijke voorhoofdsaanzet, iets uitgesproken wangen. Smalle droge neus, zwarte neusspiegel. Ogen: middelgroot, amandelvormig, donker, met levendige uitddrukking. Oren: vrij klein, spits, zeer beweegllijk, bekleed met fijn haar. Gebit: schaargebit. Hals: gespierd. Lijkt door de dikke vacht kort bij reuen, langer bij teven. Lichaam: recht, sterke rug, diepe borstkas, enigszins opgetrokken buiklijn. Ledematen: vrij sterke botten, betrekkelijk steile schouders, rechte voorbenen. Stevige achterbenen, matige hoeking, evenwijdig. Voeten: vast en rond. Staart: krult sterk vanaf de aanzet in een boog naar voren-beneden-achteren, en wordt tegen de dijbenen aangedrukt met de punt van de staart tegen het midden van het dijbeen. Gestrekt reikt hij tot het spronggewricht. Vacht: kort en op het hoof en de benen aanliggend, maar niet op de achterkant van de benen. Op het lichaam vrij lang, iets rechtop en naar buiten staand. Stijver haar in de nek en op de rug. Het stijve haar op de schouders is aanzienlijk langer en grover, met name bij reuen. Aan de achterkant van de dijbenen en op de staart is het haar lang en dik. Korte, zachte, dikke en lichte ondervacht. Kleur: op de rug bruinrood of geelbruin, heldere kleur, levendig. Lichter aan de binnenkant van de oren en op de wangen, kin, borst, buik, binnenkant van de benen en de achterkant van de dijbenen alsmede op de staart. Schofthoogte: reu 47 cm, teef 42 cm. Een afwijking van ± 3 cm naar boven of naar beneden is toegestaan.
Verzorging van de Finse Spits
Recht en hard en enigszins uitstaand, met een zachte wollige ondervacht. De vacht van de Finse Spits heeft niet veel onderhoud nodig.
Opvoeding van de Finse Spits
Opvoeding: een consequente maar rechtvaardige opvoeding, met zachte hand, geen grove correcties maar de goede dingen belonen en de hond de hemel in prijzen. Pak je hem op grove wijze, met harde hand aan dan zal dat geheel averechts werken en de Finse spits zal het vertrouwen in de baas verliezen en zich van hem afkeren.
Rasvereniging van de Finse Spits
http://www.scandia-rasvereniging.nl/rassen_FS.html
Geschiedenis van de Finse Spits
De Finse Spits is het nationale ras van Finland. Het type heeft eeuwenoude wortels en men weet dat het al sinds de prehistorie voorkomt in het subpolaire gebied van de Atlantische Oceaan in het westen tot aan de Stille Oceaan in het oosten. Het ras is nauw verwant aan de Zweedse Norbottenspets; beide rassen hebben ook dezelfde jachtwijze. De Finse Spits heeft een speciale jachtblaf; door te gaan blaffen, weerhoudt hij de vogel ervan weg te vliegen en de jager kan het wild tot op schootsafstand naderen. Zoals vele andere keeshondenrassen wordt hij ook op andere gebieden gebruikt, onder andere voor de elandenjacht. In 1892 werd hij een ras in de moderne zin van het woord, en de fokwerkzaamheden hebben erg veel succes, zowel wat betreft jachtaanleg als wat betreft uiterlijke kenmerken. Behalve in Finland, waar de hond in groten getale voorkomt, is de Finse Spits in verscheidene andere landen te vinden.
Karakter van de Finse Spits
De finse spits is erg levendig en dit tot op zeer hoge leeftijd en kan zeker niet lang in dezelfde houding blijven zitten, door zijn nauwelijks te temmen energie – speurzin/ jachtlust, is een vrije wandeling een eerste levensbehoefte.
Van de eigenaar wordt verwacht dat hij stevige wandelschoenen heeft en daar ook gebruik van maakt .
Hij heeft onnoemelijk veel gezichtsuitdrukkingen, ogen, oren, staart, vocabulair (een finse spits kan hele verhalen tegen je vertellen) en lichaamsbewegingen zijn een open boek (als u deze leert lezen).
Het jachtinstinct en het alert reageren op alles, maakt de spits tot wat hij is.
Voor vreemden kan hij vrij afstandelijk overkomen, maar voor bekenden en baas en huisgenoten, voor de kinderen een fijne kameraad hoewel hij zich niet alles laat welgevallen.
De finse spits heeft een uiterst gevoelig karakter en een onrechtvaardige behandeling wordt u echt kwalijk genomen. Samen werken is dan onmogelijk geworden en het kan een tijdje duren voordat hij u weer zal accepteren
-----------
Zelfstandig, wel bereid tot samenwerking met de mens, maar wil tot op zekere hoogte z'n eigen gang kunnen gaan. Levendig en energiek, pittig en zelfbewust. Waaks en gereserveerd ten op zichte van vreemden, maar nooit kwaadaardig. Het gebruik van zijn stem is een wezenlijk onderdeel van zijn taak als jachthond - met andere woorden: hij kan goed blaffen.
Rasstandaard van de Finse Spits
De Finse Spits is een bijna vierkant gebouwede, droge, stevige hond, die opvallend goed opgericht is. Hoofd: middelgroot, droog, enigszins gewelfd voorhoofd, hellende maar duidelijke voorhoofdsaanzet, iets uitgesproken wangen. Smalle droge neus, zwarte neusspiegel. Ogen: middelgroot, amandelvormig, donker, met levendige uitddrukking. Oren: vrij klein, spits, zeer beweegllijk, bekleed met fijn haar. Gebit: schaargebit. Hals: gespierd. Lijkt door de dikke vacht kort bij reuen, langer bij teven. Lichaam: recht, sterke rug, diepe borstkas, enigszins opgetrokken buiklijn. Ledematen: vrij sterke botten, betrekkelijk steile schouders, rechte voorbenen. Stevige achterbenen, matige hoeking, evenwijdig. Voeten: vast en rond. Staart: krult sterk vanaf de aanzet in een boog naar voren-beneden-achteren, en wordt tegen de dijbenen aangedrukt met de punt van de staart tegen het midden van het dijbeen. Gestrekt reikt hij tot het spronggewricht. Vacht: kort en op het hoof en de benen aanliggend, maar niet op de achterkant van de benen. Op het lichaam vrij lang, iets rechtop en naar buiten staand. Stijver haar in de nek en op de rug. Het stijve haar op de schouders is aanzienlijk langer en grover, met name bij reuen. Aan de achterkant van de dijbenen en op de staart is het haar lang en dik. Korte, zachte, dikke en lichte ondervacht. Kleur: op de rug bruinrood of geelbruin, heldere kleur, levendig. Lichter aan de binnenkant van de oren en op de wangen, kin, borst, buik, binnenkant van de benen en de achterkant van de dijbenen alsmede op de staart. Schofthoogte: reu 47 cm, teef 42 cm. Een afwijking van ± 3 cm naar boven of naar beneden is toegestaan.
Verzorging van de Finse Spits
Recht en hard en enigszins uitstaand, met een zachte wollige ondervacht. De vacht van de Finse Spits heeft niet veel onderhoud nodig.
Opvoeding van de Finse Spits
Opvoeding: een consequente maar rechtvaardige opvoeding, met zachte hand, geen grove correcties maar de goede dingen belonen en de hond de hemel in prijzen. Pak je hem op grove wijze, met harde hand aan dan zal dat geheel averechts werken en de Finse spits zal het vertrouwen in de baas verliezen en zich van hem afkeren.
Rasvereniging van de Finse Spits
http://www.scandia-rasvereniging.nl/rassen_FS.html
