De Amerikaanse Akita behoort tot de Rasgroep "Keesachtigen en Poolhonden"
Geschiedenis van de Amerikaanse Akita
Het ras heeft dezelfde oorsprong als de Akita maar werd na de Tweede Wereldoorlog door fokkers in de Verenigde Staten naar eigen inzicht verder ontwikkeld. In 1999 is de Amerikaanse variant door de FCI onder de naam Great Japanese dog voorlopig erkend in rasgroep 2. In 2006 heeft de FCI de hond als American akita definitief in rasgroep 5 ondergebracht.
Karakter van de Amerikaanse Akita
Zachtaardig wanneer men hem aanhaalt, kan woest zijn als een Samurai en lief als een baby poes, woest als hij wordt uitgedagen, een klein hartje in een groot lichaam.Dit is zo’n beetje wat de Japanners zeggen over hun Akita. Het is een uniek ras met daarbij het karakter wat al even uniek is. Ze zijn opmerkzaam, volhardend, onafhankelijke manier van regeren op commando’s nieuwsgierig, zijn gezin betekent alles voor hem en zal deze ook als het er op aankomt met al zijn macht verdedigen. Zijn trouw is een van de meest gewaardeerde eigenschappen van de Akita, het baasje is gewoon het beste wat je overkomt en betekent de hele wereld voor hen. Als er plaats is in de WC ze zullen aanwezig zijn, gewoon om maar bij het baasje te zijn.Hij is rustig, maar moet wel zijn energie kwijt. Geen blaffer maar een prater en houd van conversaties, denk nu niet die spoort niet, ze hebben gewoon hun eigen manier van communiceren.De een heeft dat meer als de ander. Ze zijn behoedzaam.
Rasstandaard van de Amerikaanse Akita
Algemeen:
Een grote, sterk gebouwde, in verhouding goed uitgebalanceerde hond met veel substantie en zwaar beenwerk.
Karakter:
Vriendelijk, oplettend, ontvankelijk, intelligent, waardig, moedig en dominant t.o.v. andere honden.
Hoofd:
Het brede, krachtige hoofd vormt een stompe driehoek met diepe snuit, zonder rimpels.
Lippen:
Zwart en strak. Vleeskleurige lippen alleen bij witte honden toegestaan.
Tong:
Roze, zonder vlekken.
Snuit:
Breed, diep en vol.
Neus:
Breed en zwart. Vleeskleurige neus alleen toegestaan bij witte honden, maar zwart geniet altijd de voorkeur.
Gebit:
Schaargebit heeft de voorkeur, maar een tanggebit is aanvaardbaar.
Ogen:
Donkerbruin, in verhouding klein, bijna driehoekig van vorm.
Oogleden zwart en aangesloten.
Vleeskleurige oogleden alleen toegestaan bij witte honden.
Oren:
Krachtig opstaande oren en in verhouding klein tot de rest van het hoofd.
Als het oor naar voren gevouwen wordt om de lengte te meten, dan zal de punt het bovenooglid raken. De oren zijn driehoekig, licht gerond bij de punt, breed bij de aanzet en niet te laag aangezet. De oren voorwaarts gedragen, bijna in lijn met de nek, is karakteristiek voor het ras.
Hals:
Dik en gespierd, met minimale keelhuid en in verhouding kort.
Lichaam:
Langer dan hoog (reuen 9 : 10 / teven 9 : 11).
Huid niet te dun, noch te strak, noch te los.
Ledematen:
Rechte voorbenen, voorzien van zwaar “bone”.
Sterk gespierde achterhand met een matige hoeking.
Voeten:
Rechte kattenvoeten.
Staart:
Groot, vol en goed bedekt met haar, hoog aangezet en over de rug of voor driekwart deel tegen de flanken gedragen. Enkele en dubbele krul toegestaan.
De lengte van de staart moet tot aan de sprong reiken.
Gangwerk:
Krachtig met matig uitgrijpen en stuwend.
Vacht:
De ondervacht is dik, zacht, dicht en korter dan de bovenvacht.
De bovenvacht is recht, hard en ietwat uitstaand. De lengte van het haar mag op de schoft en romp ca. 5 cm. zijn, dat is een weinig langer dan op de rest van het lichaam, behalve de staart, waar de vacht weer langer en dikker is.
Kleur:
Elke kleur is toegestaan: rood, geel, licht-bruin, wit, met of zonder masker.
Ook gestroomd of vlekken op een witte ondergrond (pinto) is toegestaan.
Maat:
De schofthoogte van reuen zit tussen de 66 en 71 cm.
De schofthoogte van teven tussen de 61 en 66 cm.
Gewicht:
Het gewicht van reuen ca. 50 kg. / Het gewicht van teven ca. 40 kg.
Fouten:
Elke afwijking van voorgaande punten moet als een fout worden beschouwd en de beoordeling van de ernst van de fout moet in verhouding staan tot de mate waarin de fout zich voordoet.
- Teefachtige reu of reuachtige teef.
- Ontbrekende tanden (behalve 2 van de PM1 en/of M3)
- Te smal hoofd.
- Gevlekte tong.
- Te lichte ogen.
- Te korte staart.
- Naar buiten of binnen draaiende ellebogen.
- Enige aanwijzing tot gegolfde haren of bevedering
- Schuwheid (angst).
- Dominant agressief.
Ernstige fouten kunnen zijn:
- Te licht van substantie.
- Te licht van “bone”.
Diskwalificerende fouten kunnen echter zijn:
- Vlinderneus of volledig gebrek aan pigment op de neus (behalve bij witte honden).
- Tip- of hangende oren.
- Sikkel-, niet gekrulde- of hangende staart.
- Onder- en bovenvoorbijter.
- Reuen met een schofthoogte minder als 63,5 cm. en teven minder als 58,5 cm.
Gezondheid van de Amerikaanse Akita
De grote Japanse dog is gevoelig voor heupdysplasie. Fokdieren moeten hierop worden getest.
Verzorging van de Amerikaanse Akita
Honden van dit ras maken twee maal per jaar een hevige verharingsperiode door, waarbij een herderharkje een nuttig hulpmiddel blijkt om de loskomende beharing eenvoudig uit de vacht te halen. Buiten de verharingsperiode is het toereikend om de vacht eens per week door te borstelen.
Opvoeding van de Amerikaanse Akita
In de handen van een eigenaar die stevig in zijn schoenen staat en consequent is, kan een AA redelijk veel leren. De eigenaar moet wel enigszins doortastend te werk gaan. Dit is niet het type hond waarbij u door slaan, schreeuwen en dwang veel respect afdwingt. De hond presteert het beste als de oefeningen niet te lang achtereen herhaald worden. Ze moeten de hond uitdaging bieden. AA’s zijn redelijk gehoorzaam, maar ze blijven trouw aan hun eigen inzichten.
Rasvereniging van de Amerikaanse Akita
Belgische Club Der Akita's en Aanverwante Japanse Hondenrassen
Nederlandse Vereniging voor Akita Inu's
Overige informatie over de Amerikaanse Akita
De Amerikaanse akita is wat zwaarder dan het Japanse origineel, maar heeft dezelfde maximum hoogte van 71 cm. De kop is zwaar, de oren staan rechtop, de staart is over de rug gekruld. De dikke stokharige vacht is iets korter dan die van de Japanner, en alle kleuren zijn toegestaan. Wel moeten verschillende kleurvlakken duidelijk van elkaar begrensd zijn. Ook een gestroomd patroon (brindle) is mogelijk. De dikke vacht behoeft regelmatige verzorging.
Amerikaanse Akita pup aanschaffen
fokkers:
American Aakita
Gaelic Victors
American Triumph Akita's
Limbonsnest
Nahima Nita
Akita Kennel Watakushi - Yumé
Geschiedenis van de Amerikaanse Akita
Het ras heeft dezelfde oorsprong als de Akita maar werd na de Tweede Wereldoorlog door fokkers in de Verenigde Staten naar eigen inzicht verder ontwikkeld. In 1999 is de Amerikaanse variant door de FCI onder de naam Great Japanese dog voorlopig erkend in rasgroep 2. In 2006 heeft de FCI de hond als American akita definitief in rasgroep 5 ondergebracht.
Karakter van de Amerikaanse Akita
Zachtaardig wanneer men hem aanhaalt, kan woest zijn als een Samurai en lief als een baby poes, woest als hij wordt uitgedagen, een klein hartje in een groot lichaam.Dit is zo’n beetje wat de Japanners zeggen over hun Akita. Het is een uniek ras met daarbij het karakter wat al even uniek is. Ze zijn opmerkzaam, volhardend, onafhankelijke manier van regeren op commando’s nieuwsgierig, zijn gezin betekent alles voor hem en zal deze ook als het er op aankomt met al zijn macht verdedigen. Zijn trouw is een van de meest gewaardeerde eigenschappen van de Akita, het baasje is gewoon het beste wat je overkomt en betekent de hele wereld voor hen. Als er plaats is in de WC ze zullen aanwezig zijn, gewoon om maar bij het baasje te zijn.Hij is rustig, maar moet wel zijn energie kwijt. Geen blaffer maar een prater en houd van conversaties, denk nu niet die spoort niet, ze hebben gewoon hun eigen manier van communiceren.De een heeft dat meer als de ander. Ze zijn behoedzaam.
Rasstandaard van de Amerikaanse Akita
Algemeen:
Een grote, sterk gebouwde, in verhouding goed uitgebalanceerde hond met veel substantie en zwaar beenwerk.
Karakter:
Vriendelijk, oplettend, ontvankelijk, intelligent, waardig, moedig en dominant t.o.v. andere honden.
Hoofd:
Het brede, krachtige hoofd vormt een stompe driehoek met diepe snuit, zonder rimpels.
Lippen:
Zwart en strak. Vleeskleurige lippen alleen bij witte honden toegestaan.
Tong:
Roze, zonder vlekken.
Snuit:
Breed, diep en vol.
Neus:
Breed en zwart. Vleeskleurige neus alleen toegestaan bij witte honden, maar zwart geniet altijd de voorkeur.
Gebit:
Schaargebit heeft de voorkeur, maar een tanggebit is aanvaardbaar.
Ogen:
Donkerbruin, in verhouding klein, bijna driehoekig van vorm.
Oogleden zwart en aangesloten.
Vleeskleurige oogleden alleen toegestaan bij witte honden.
Oren:
Krachtig opstaande oren en in verhouding klein tot de rest van het hoofd.
Als het oor naar voren gevouwen wordt om de lengte te meten, dan zal de punt het bovenooglid raken. De oren zijn driehoekig, licht gerond bij de punt, breed bij de aanzet en niet te laag aangezet. De oren voorwaarts gedragen, bijna in lijn met de nek, is karakteristiek voor het ras.
Hals:
Dik en gespierd, met minimale keelhuid en in verhouding kort.
Lichaam:
Langer dan hoog (reuen 9 : 10 / teven 9 : 11).
Huid niet te dun, noch te strak, noch te los.
Ledematen:
Rechte voorbenen, voorzien van zwaar “bone”.
Sterk gespierde achterhand met een matige hoeking.
Voeten:
Rechte kattenvoeten.
Staart:
Groot, vol en goed bedekt met haar, hoog aangezet en over de rug of voor driekwart deel tegen de flanken gedragen. Enkele en dubbele krul toegestaan.
De lengte van de staart moet tot aan de sprong reiken.
Gangwerk:
Krachtig met matig uitgrijpen en stuwend.
Vacht:
De ondervacht is dik, zacht, dicht en korter dan de bovenvacht.
De bovenvacht is recht, hard en ietwat uitstaand. De lengte van het haar mag op de schoft en romp ca. 5 cm. zijn, dat is een weinig langer dan op de rest van het lichaam, behalve de staart, waar de vacht weer langer en dikker is.
Kleur:
Elke kleur is toegestaan: rood, geel, licht-bruin, wit, met of zonder masker.
Ook gestroomd of vlekken op een witte ondergrond (pinto) is toegestaan.
Maat:
De schofthoogte van reuen zit tussen de 66 en 71 cm.
De schofthoogte van teven tussen de 61 en 66 cm.
Gewicht:
Het gewicht van reuen ca. 50 kg. / Het gewicht van teven ca. 40 kg.
Fouten:
Elke afwijking van voorgaande punten moet als een fout worden beschouwd en de beoordeling van de ernst van de fout moet in verhouding staan tot de mate waarin de fout zich voordoet.
- Teefachtige reu of reuachtige teef.
- Ontbrekende tanden (behalve 2 van de PM1 en/of M3)
- Te smal hoofd.
- Gevlekte tong.
- Te lichte ogen.
- Te korte staart.
- Naar buiten of binnen draaiende ellebogen.
- Enige aanwijzing tot gegolfde haren of bevedering
- Schuwheid (angst).
- Dominant agressief.
Ernstige fouten kunnen zijn:
- Te licht van substantie.
- Te licht van “bone”.
Diskwalificerende fouten kunnen echter zijn:
- Vlinderneus of volledig gebrek aan pigment op de neus (behalve bij witte honden).
- Tip- of hangende oren.
- Sikkel-, niet gekrulde- of hangende staart.
- Onder- en bovenvoorbijter.
- Reuen met een schofthoogte minder als 63,5 cm. en teven minder als 58,5 cm.
Gezondheid van de Amerikaanse Akita
De grote Japanse dog is gevoelig voor heupdysplasie. Fokdieren moeten hierop worden getest.
Verzorging van de Amerikaanse Akita
Honden van dit ras maken twee maal per jaar een hevige verharingsperiode door, waarbij een herderharkje een nuttig hulpmiddel blijkt om de loskomende beharing eenvoudig uit de vacht te halen. Buiten de verharingsperiode is het toereikend om de vacht eens per week door te borstelen.
Opvoeding van de Amerikaanse Akita
In de handen van een eigenaar die stevig in zijn schoenen staat en consequent is, kan een AA redelijk veel leren. De eigenaar moet wel enigszins doortastend te werk gaan. Dit is niet het type hond waarbij u door slaan, schreeuwen en dwang veel respect afdwingt. De hond presteert het beste als de oefeningen niet te lang achtereen herhaald worden. Ze moeten de hond uitdaging bieden. AA’s zijn redelijk gehoorzaam, maar ze blijven trouw aan hun eigen inzichten.
Rasvereniging van de Amerikaanse Akita
Belgische Club Der Akita's en Aanverwante Japanse Hondenrassen
Nederlandse Vereniging voor Akita Inu's
Overige informatie over de Amerikaanse Akita
De Amerikaanse akita is wat zwaarder dan het Japanse origineel, maar heeft dezelfde maximum hoogte van 71 cm. De kop is zwaar, de oren staan rechtop, de staart is over de rug gekruld. De dikke stokharige vacht is iets korter dan die van de Japanner, en alle kleuren zijn toegestaan. Wel moeten verschillende kleurvlakken duidelijk van elkaar begrensd zijn. Ook een gestroomd patroon (brindle) is mogelijk. De dikke vacht behoeft regelmatige verzorging.
Amerikaanse Akita pup aanschaffen
fokkers:
American Aakita
Gaelic Victors
American Triumph Akita's
Limbonsnest
Nahima Nita
Akita Kennel Watakushi - Yumé
