De Drever behoort tot de Rasgroep "Lopende Honden en Dashonden"
Geschiedenis van de Drever
De Drever is afkomstig uit Zweden. Het is een zeer oud ras maar heeft pas in 1947 officiële erkenning gekregen. De Drever stamt af van kruisingen tussen de Westfaalse Dasbrak en lokale honden. In Zweden is het een van de meest verspreide jachthonden.
Karakter van de Drever
De Drever is moedig, slim en gehoorzaam. Hij heeft een vaste hand nodig. Bij een goede opvoeding is het een zeer prettige gezelschapshond mits hij genoeg beweging krijgt. De Drever heeft een enorme jachtpassie. Daardoor wordt in Zweden alleen een pup verkocht aan jagers.
Rasstandaard van de Drever
Geschiedenis
De Drever behoort tot de groep Lopende Honden en is in Zweden de grootste favoriet onder de lopende honden. Ontstaan uit ingevoerde Duitse Dasbrakken uit Duitsland en Zwitserland en Sauerlandse Dasbrakken alsmede Finnentrop – Olper Brakken. Oorspronkelijk noemde men ze Dachsbracke wat in 1947 werd omgedoopt tot Drever (drijver) in 1949 erkend door de Zweedse Kennelclub en in 1953 door de FCI.
De Drever is een compact en stevig gebouwde laagbenige brak, die met zijn uitstekende jacht kwaliteit uren in bossen en velden kan jagen zowel op haas, vos en ree. De meest voorkomende kleur is rood en wet met of zonder zwart zadel, of driekleurig. Schofthoogte reu 38 en teef 36 centimeter.
Karakter en gedrag
Drevers zijn opgewekte, moedige en volhardende honden met een enorme jachtpassie. Niet agressief, nerveus of angstig. In huis zijn ze rustig mits ze buiten voldoende lichaamsbeweging krijgen. Dit kan bestaan door veel lopen aan de lijn, aangevuld met lopen in een rustig tempo naast de fiets. Door hun enorme jachtpassie, doorzettingsvermogen en hun gehardheid is het bijna onmogelijk om deze honden los te laten lopen. Hebben ze eenmaal een spoor te pakken (uitzonderlijk reukvermogen) gaan ze door en weten niet van ophouden.
Werken met de Drever
Mede door de jachtpassie en moed is de Drever in Scandinavië de meest voorkomende jachtbrak. Hij is inzetbaar op vos, haas en groter wild zoals ree en hert. Door ondoordringbare bossen en over velden blijft hij stug volharden. Achtervolgt en stelt het wild en geeft luid om de jagers te waarschuwen. In Nederland is het mogelijk om zweetsporen te lopen met de Drever. U kunt er van verzekerd zijn dat het werken met de Brak voor zowel u als voor de hond een uitermate plezierige bezigheid is. U leert op deze manier uw hond beter begrijpen. Meer informatie over het werken met Brakken kunt u verkrijgen bij de commissie Werken met Brakken van de Nederlandse Brakkenclub (026 – 3810609).
* Uiterlijk; een laagbenige goed gespierde brak met een soepel gangwerk die de indruk geeft van kracht en uithoudingsvermogen.
* Schofthoogte reu; max. 28 cm.
* Hoofd; tamelijk groot en lang, de breedte loopt naar de neuspunt geleidelijk smaller toe. Minimale stop. Enigszins gewelfde neusrug.
* Neus; zwarte neus, goed geopende neusgaten.
* Lippen; goed gesloten lippen.
* Gebit; krachtige kaken, schaargebit.
* Ogen; donkerbruin met heldere uitdrukking.
* Oren; tamelijk laag aangezet, naar verhouding lang en breed, afgerond aan de punt en dicht tegen het hoofd gedragen.
* Hals; tamelijk lang en krachtig, gaat vloeiend over in de schouders.
* Rug; sterke gespierde rug, licht afvallend kruis.
* Borst; de borstkas reikt voorbij de ellebogen en is goed ontwikkeld. Van boven gezien moet de borstkas ovaal van vorm zijn. De buik is licht opgetrokken.
* Staart; lang en breed aan de aanzet, wordt hangend gedragen, in actie iets opgericht maar niet hoger dan de ruglijn. Altijd een witte staartpunt.
* Voorbenen; sterk, recht en parallel, ellebogen aangesloten.
* Achterbenen; dijen goed gespierd, kniegewrichten en sprongen goed gehoekt. Van achteren bezien vertikaal en evenwijdig.
* Voeten; stevig, naar voren gericht, met goed gesloten tenen en harde goed ontwikkelde voetzolen.
* Vacht; dik, glad aanliggend en grof van structuur. Op het hoofd, oren en voeten kort, op de rug , nek en achterbenen langer. Onderkant staart is borstelig maar geen franje.
* Kleur; meest voorkomende kleur is rood met witte aftekeningen, eventueel een zwart zadel, of zwart/wit met rode aftekeningen. Wit moet altijd voorkomen aan de snuit, onderkant hals, buik, voeten en/of benen en aan de staartpunt.
* Schofthoogte; Ideale schofthoogte reu 35 cm, teef 33 cm.
* Opmerking: De Drever is eigenlijk een hond voor jagers of ervaren brakkenkenners. Het is erg moeilijk als niet jager een hond uit Scandinavië te krijgen.
Verzorging van de Drever
De Drever heeft ruimte en beweging nodig en zijn vacht moet eenmaal per week geborsteld worden.
Opvoeding van de Drever
Door de enorme jachtpassie en zijn zeer goed werkende neus is het (bijna) onmogelijk om de Drever los te laten lopen. Hij heeft een strakke hand in de opvoeding nodig. Het is beslist geen hond voor een onervaren hondeneigenaar. Het jagen hoeft hem niet aangeleerd te worden, wel kan de Drever wat 'overijverig' zijn tijdens de jacht.
Geschiedenis van de Drever
De Drever is afkomstig uit Zweden. Het is een zeer oud ras maar heeft pas in 1947 officiële erkenning gekregen. De Drever stamt af van kruisingen tussen de Westfaalse Dasbrak en lokale honden. In Zweden is het een van de meest verspreide jachthonden.
Karakter van de Drever
De Drever is moedig, slim en gehoorzaam. Hij heeft een vaste hand nodig. Bij een goede opvoeding is het een zeer prettige gezelschapshond mits hij genoeg beweging krijgt. De Drever heeft een enorme jachtpassie. Daardoor wordt in Zweden alleen een pup verkocht aan jagers.
Rasstandaard van de Drever
Geschiedenis
De Drever behoort tot de groep Lopende Honden en is in Zweden de grootste favoriet onder de lopende honden. Ontstaan uit ingevoerde Duitse Dasbrakken uit Duitsland en Zwitserland en Sauerlandse Dasbrakken alsmede Finnentrop – Olper Brakken. Oorspronkelijk noemde men ze Dachsbracke wat in 1947 werd omgedoopt tot Drever (drijver) in 1949 erkend door de Zweedse Kennelclub en in 1953 door de FCI.
De Drever is een compact en stevig gebouwde laagbenige brak, die met zijn uitstekende jacht kwaliteit uren in bossen en velden kan jagen zowel op haas, vos en ree. De meest voorkomende kleur is rood en wet met of zonder zwart zadel, of driekleurig. Schofthoogte reu 38 en teef 36 centimeter.
Karakter en gedrag
Drevers zijn opgewekte, moedige en volhardende honden met een enorme jachtpassie. Niet agressief, nerveus of angstig. In huis zijn ze rustig mits ze buiten voldoende lichaamsbeweging krijgen. Dit kan bestaan door veel lopen aan de lijn, aangevuld met lopen in een rustig tempo naast de fiets. Door hun enorme jachtpassie, doorzettingsvermogen en hun gehardheid is het bijna onmogelijk om deze honden los te laten lopen. Hebben ze eenmaal een spoor te pakken (uitzonderlijk reukvermogen) gaan ze door en weten niet van ophouden.
Werken met de Drever
Mede door de jachtpassie en moed is de Drever in Scandinavië de meest voorkomende jachtbrak. Hij is inzetbaar op vos, haas en groter wild zoals ree en hert. Door ondoordringbare bossen en over velden blijft hij stug volharden. Achtervolgt en stelt het wild en geeft luid om de jagers te waarschuwen. In Nederland is het mogelijk om zweetsporen te lopen met de Drever. U kunt er van verzekerd zijn dat het werken met de Brak voor zowel u als voor de hond een uitermate plezierige bezigheid is. U leert op deze manier uw hond beter begrijpen. Meer informatie over het werken met Brakken kunt u verkrijgen bij de commissie Werken met Brakken van de Nederlandse Brakkenclub (026 – 3810609).
* Uiterlijk; een laagbenige goed gespierde brak met een soepel gangwerk die de indruk geeft van kracht en uithoudingsvermogen.
* Schofthoogte reu; max. 28 cm.
* Hoofd; tamelijk groot en lang, de breedte loopt naar de neuspunt geleidelijk smaller toe. Minimale stop. Enigszins gewelfde neusrug.
* Neus; zwarte neus, goed geopende neusgaten.
* Lippen; goed gesloten lippen.
* Gebit; krachtige kaken, schaargebit.
* Ogen; donkerbruin met heldere uitdrukking.
* Oren; tamelijk laag aangezet, naar verhouding lang en breed, afgerond aan de punt en dicht tegen het hoofd gedragen.
* Hals; tamelijk lang en krachtig, gaat vloeiend over in de schouders.
* Rug; sterke gespierde rug, licht afvallend kruis.
* Borst; de borstkas reikt voorbij de ellebogen en is goed ontwikkeld. Van boven gezien moet de borstkas ovaal van vorm zijn. De buik is licht opgetrokken.
* Staart; lang en breed aan de aanzet, wordt hangend gedragen, in actie iets opgericht maar niet hoger dan de ruglijn. Altijd een witte staartpunt.
* Voorbenen; sterk, recht en parallel, ellebogen aangesloten.
* Achterbenen; dijen goed gespierd, kniegewrichten en sprongen goed gehoekt. Van achteren bezien vertikaal en evenwijdig.
* Voeten; stevig, naar voren gericht, met goed gesloten tenen en harde goed ontwikkelde voetzolen.
* Vacht; dik, glad aanliggend en grof van structuur. Op het hoofd, oren en voeten kort, op de rug , nek en achterbenen langer. Onderkant staart is borstelig maar geen franje.
* Kleur; meest voorkomende kleur is rood met witte aftekeningen, eventueel een zwart zadel, of zwart/wit met rode aftekeningen. Wit moet altijd voorkomen aan de snuit, onderkant hals, buik, voeten en/of benen en aan de staartpunt.
* Schofthoogte; Ideale schofthoogte reu 35 cm, teef 33 cm.
* Opmerking: De Drever is eigenlijk een hond voor jagers of ervaren brakkenkenners. Het is erg moeilijk als niet jager een hond uit Scandinavië te krijgen.
Verzorging van de Drever
De Drever heeft ruimte en beweging nodig en zijn vacht moet eenmaal per week geborsteld worden.
Opvoeding van de Drever
Door de enorme jachtpassie en zijn zeer goed werkende neus is het (bijna) onmogelijk om de Drever los te laten lopen. Hij heeft een strakke hand in de opvoeding nodig. Het is beslist geen hond voor een onervaren hondeneigenaar. Het jagen hoeft hem niet aangeleerd te worden, wel kan de Drever wat 'overijverig' zijn tijdens de jacht.
