Ras groep van de Tibetaanse Mastiff
De Tibetaanse Mastiff behoort tot de Rasgroep "Dogachtigen"
Geschiedenis van de Tibetaanse Mastiff:
De Tibetaanse mastiff of Do-Khyi (aangebonden hond) stamt uit de Himalaya en wordt soms als een van de oudste hondenrassen van het oosten vernoemd. Een wetenschappelijk bewijs door mitochondriaal DNA onderzoek is nog niet uitgevoerd. Omdat Tibet tot de annexatie in 1959 door China een niet vaak bezochte plaats was, is te vermoeden, dat de Tibetaanse mastiff zonder verdere invloeden kon ontwikkelen.
De Tibetaanse mastiff is onder meer op antieke thangka's (wandtapijten) en schilderijen te zien, waardoor men de onveranderde type hond kan toetsen. Nauwkeurige verhalen over de Tibetaanse mastiff stammen uit de berichten van Marco Polo, die rond 1271 door Azië trok en over de hond verslag uitbracht.
Het vermoeden dat de Tibetaanse mastiff de voorouder van alle dogachtige honden is, was reeds rond 1900 door de kynologen omstreden en heeft men tot vandaag niet door gentechnische onderzoeken kunnen bewijzen.
Karakter van de Tibetaanse Mastiff:
Tolerant naar kinderen, zeer gesteld op zijn eigen mensen, maar laat zijn genegenheid niet al te uitbundig blijken. Onverschillig en terughoudend naar vreemden. Excellente niet agressieve waak- en gezinshond. Niet voor beginners: hij is wel gehoorzaam, maar alleen wanneer het hem uitkomt. Eigenwijs, koppig en wil altijd het laatste woord hebben. Kan blafferig zijn als hij buiten wordt gehouden. Geen kennelhond, heeft contact met zijn mensen nodig. Reuen zijn dominant naar andere reuen maar zijn geen ruziezoekers. Kunnen prima met andere honden worden gehouden.
Rasstandaard van de Tibetaanse Mastiff:
De Tibetaanse Mastiff/Do-Khyi
oorspronkelijk komt de Tibetaanse Mastiff/Do-Khyi uit het Himalaya-gebied met name vooral Tibet. Het klimaat in Tibet is zeer extreem. Door de grote hoogten verschillen de dag- en nacht-temperaturen veel, evenals de temperatuur tussen zon en schaduw en zomer en winter......
Functie/Gebruik:
De Tibetaanse Mastiff/Do-Khyi (vastgebonden hond, omdat de hond in Tibet overdag veelal werd vastgebonden aan een paal) is een goede waakhond. Hij had in Tibet en omstreken de taak de kloosters van de monniken en de tenten van de nomaden te bewaken en daarnaast de kudden van de nomaden te beschermen tegen wolven en luipaarden. Voor vergelijkbare taken is de Do-Khyi nog steeds bij uitstek geschikt.
De TM is een berghond en is vanwege de vereiste wendbaarheid in de onherbergzame Himalaya geen reuzenhond. Het is een bijna vierkant gebouwde hond met een lenig lichaam en stevige botten. In zeer korte tijd kan de TM een grote snelheid ontwikkelen. Het ras doet er lang over om volwassen te worden: reuen zijn pas tussen het vierde en vijfde levensjaar volledig uitgegroeid. De teven worden doorgaans één keer per jaar loops, meestal in het najaar. De TM kan een hoge leeftijd bereiken: 12 tot 15 jaar is geen uitzondering.
Karakter:
Van karakter is de TM rustig, eigengereid en geduldig met mensen en dieren die hij wil beschermen. Hij is zelfverzekerd en gericht op de baas, maar wel enigszins afstandelijk. Het is geen opdringerige hond met een will-to-please. Bij eigen mensen is hij graag in de buurt. De omgang met soortgenoten verloopt over het algemeen goed; het is een dominant ras dat echter geen agressie uitlokt en pas na ernstige provocatie tot actie overgaat. Het ras blijft tot op hoge leeftijd speels.
Opvoeding:
Hij heeft een baas nodig die geduldig is en een natuurlijk overwicht heeft. Straffen van een TM heeft vaak een averechtse uitwerking. De Do-Khyi luistert dan niet en wordt afstandelijker naar de baas. Een TM zal niet zomaar aan een bevel gehoorzamen, het zal een in zijn ogen zinvol bevel moeten zijn. En als een TM gehoorzaamt doet hij dat op zijn eigen manier en in zijn eigen tempo. Apporteren is niets voor een TM. De vroeger zo felle honden zijn in de laatste 10 tot 15 jaar meer aangepast aan onze maatschappij, maar het zijn nog steeds geen honden die voor iedereen geschikt zijn.
Een Do-Khyi is niet geschikt om op een flat te houden. Onder alle weersomstandigheden kan deze geharde hond buiten blijven. De reuen zijn ongeveer 66 tot ruim 73 cm hoog en de teven zo’n 58 tot 65 cm. Er zijn veel kleuren (black and tan, zwart, blue and tan, blue, rood – licht tot donkerrood ).
Gezondheid van de Tibetaanse Mastiff:
De Tibetaanse Mastiff kan HD- (heupdysplasie) problemen, Schildklier- (T4 en TSH) en oogproblemen (PRA) hebben.
De kans dat deze aandoeningen bij een hond uit geteste ouders voorkomt is veel kleiner dan uit niet geteste ouders.
Vraag dus aan de fokker naar de testresultaten van de ouders, een goede fokker laat deze graag zien en heeft kopieën van de resultaten van de vader of kan deze via een site laten zien.
HD-, Schildklier- en oogonderzoek worden door een specialist uitgevoerd.
Voor HD worden rontgenfoto's gemaakt en beoordeeld door de Raad van Beheer.
De beste uitslag voor HD is HD-A. Met HD-B (een overgangsvorm) en evt HD-C mag ook gefokt worden.
De PRA en Schildkliertest moeten elk jaar herhaald worden en een de dieren moeten VRIJ zijn.
Verzorging van de Tibetaanse Mastiff:
De vacht van een Tibetaanse Mastiff is lang en heeft in de winter een dikke onderwol. De verharing is aan het begin van de zomer en kost dan om de paar dagen wel een half uurtje kammen en borstelen. Speciaal aan dit ras is dat deze hond absoluut geen ‘hondengeur’ bij zich heeft, ook niet als hij nat is. Dit geldt echter als de Tibetaanse Mastiff veelal binnen verblijft. De Tibetaanse Mastiff die veelal buiten verblijft 'ruikt' de vacht wel lichtelijk doch minder dan bij andere honden.
Opvoeding van de Tibetaanse Mastiff:
De Tibetaanse Mastiff moet zeker een evenwichtige opvoeding krijgen. Dus niet slaan of roepen en schreeuwen tegen de hond, zo gaat hij u gewoon negeren. Hij is geen hond om zo behandeld te worden. Je moet hem ook met respect behandelen en dan pas krijg je respect terug. Dus dan pas kan je echt met de opvoeding beginnen en dan iets bereiken. Dus als je niets snapt of als je geen verstand hebt van dit ras, begin er dan ook niet aan. Dan is de Tibetaanse Mastiff niets voor u.
De Tibetaanse Mastiff heeft een gemiddelde bewegingsbehoefte. Dit wil zeggen dat je elke dag moet gaan wandelen.(zoals met elke andere hond.) Hou er rekening mee dat dit ras graag mee trekt naar waar u ook gaat ;dus als je eens naar de zee of naar de Ardennen gaat mag hij gerust mee want dit doet hij imers graag. Balspelletjes daar integen vindt hij echter niets .
Rasvereniging van de Tibetaanse Mastiff
secretariaat
F.v.Schenkhoff
Schaffelaar 13
3905 WT
Veenendaal
http://www.dokhyi.nl/
Overige informatie over de Tibetaanse Mastiff:
Buiten bij de Chow Chow word ook bij Tibetaanse Mastiff clubs ,onder de eigenaars en die toch al niet enigzins voor dit ras vallen gaat er toch enigzins een gezegde rond van "Eens een Tibetaanse Mastiff , altijd een Tibetaanse Mastiff ." ;nu aan u zelf om hierover te oordelen .
Hoewel de Tibetaanse Mastiff en de Chow Chow gelijkenissen hebben of kunnen hebben in karakter en lichaamsbouw ; en (mogelijk/waarschijnlijk) uit het zelfde tijdperk komen zijn het twee verschillende rassen die verder niets met elkaar gemeen zouden hebben . Met deze kunnen er toch ook zijn die ook op of voor het ander ras gaan vallen .
De Tibetaanse Mastiff behoort tot de Rasgroep "Dogachtigen"
Geschiedenis van de Tibetaanse Mastiff:
De Tibetaanse mastiff of Do-Khyi (aangebonden hond) stamt uit de Himalaya en wordt soms als een van de oudste hondenrassen van het oosten vernoemd. Een wetenschappelijk bewijs door mitochondriaal DNA onderzoek is nog niet uitgevoerd. Omdat Tibet tot de annexatie in 1959 door China een niet vaak bezochte plaats was, is te vermoeden, dat de Tibetaanse mastiff zonder verdere invloeden kon ontwikkelen.
De Tibetaanse mastiff is onder meer op antieke thangka's (wandtapijten) en schilderijen te zien, waardoor men de onveranderde type hond kan toetsen. Nauwkeurige verhalen over de Tibetaanse mastiff stammen uit de berichten van Marco Polo, die rond 1271 door Azië trok en over de hond verslag uitbracht.
Het vermoeden dat de Tibetaanse mastiff de voorouder van alle dogachtige honden is, was reeds rond 1900 door de kynologen omstreden en heeft men tot vandaag niet door gentechnische onderzoeken kunnen bewijzen.
Karakter van de Tibetaanse Mastiff:
Tolerant naar kinderen, zeer gesteld op zijn eigen mensen, maar laat zijn genegenheid niet al te uitbundig blijken. Onverschillig en terughoudend naar vreemden. Excellente niet agressieve waak- en gezinshond. Niet voor beginners: hij is wel gehoorzaam, maar alleen wanneer het hem uitkomt. Eigenwijs, koppig en wil altijd het laatste woord hebben. Kan blafferig zijn als hij buiten wordt gehouden. Geen kennelhond, heeft contact met zijn mensen nodig. Reuen zijn dominant naar andere reuen maar zijn geen ruziezoekers. Kunnen prima met andere honden worden gehouden.
Rasstandaard van de Tibetaanse Mastiff:
De Tibetaanse Mastiff/Do-Khyi
oorspronkelijk komt de Tibetaanse Mastiff/Do-Khyi uit het Himalaya-gebied met name vooral Tibet. Het klimaat in Tibet is zeer extreem. Door de grote hoogten verschillen de dag- en nacht-temperaturen veel, evenals de temperatuur tussen zon en schaduw en zomer en winter......
Functie/Gebruik:
De Tibetaanse Mastiff/Do-Khyi (vastgebonden hond, omdat de hond in Tibet overdag veelal werd vastgebonden aan een paal) is een goede waakhond. Hij had in Tibet en omstreken de taak de kloosters van de monniken en de tenten van de nomaden te bewaken en daarnaast de kudden van de nomaden te beschermen tegen wolven en luipaarden. Voor vergelijkbare taken is de Do-Khyi nog steeds bij uitstek geschikt.
De TM is een berghond en is vanwege de vereiste wendbaarheid in de onherbergzame Himalaya geen reuzenhond. Het is een bijna vierkant gebouwde hond met een lenig lichaam en stevige botten. In zeer korte tijd kan de TM een grote snelheid ontwikkelen. Het ras doet er lang over om volwassen te worden: reuen zijn pas tussen het vierde en vijfde levensjaar volledig uitgegroeid. De teven worden doorgaans één keer per jaar loops, meestal in het najaar. De TM kan een hoge leeftijd bereiken: 12 tot 15 jaar is geen uitzondering.
Karakter:
Van karakter is de TM rustig, eigengereid en geduldig met mensen en dieren die hij wil beschermen. Hij is zelfverzekerd en gericht op de baas, maar wel enigszins afstandelijk. Het is geen opdringerige hond met een will-to-please. Bij eigen mensen is hij graag in de buurt. De omgang met soortgenoten verloopt over het algemeen goed; het is een dominant ras dat echter geen agressie uitlokt en pas na ernstige provocatie tot actie overgaat. Het ras blijft tot op hoge leeftijd speels.
Opvoeding:
Hij heeft een baas nodig die geduldig is en een natuurlijk overwicht heeft. Straffen van een TM heeft vaak een averechtse uitwerking. De Do-Khyi luistert dan niet en wordt afstandelijker naar de baas. Een TM zal niet zomaar aan een bevel gehoorzamen, het zal een in zijn ogen zinvol bevel moeten zijn. En als een TM gehoorzaamt doet hij dat op zijn eigen manier en in zijn eigen tempo. Apporteren is niets voor een TM. De vroeger zo felle honden zijn in de laatste 10 tot 15 jaar meer aangepast aan onze maatschappij, maar het zijn nog steeds geen honden die voor iedereen geschikt zijn.
Een Do-Khyi is niet geschikt om op een flat te houden. Onder alle weersomstandigheden kan deze geharde hond buiten blijven. De reuen zijn ongeveer 66 tot ruim 73 cm hoog en de teven zo’n 58 tot 65 cm. Er zijn veel kleuren (black and tan, zwart, blue and tan, blue, rood – licht tot donkerrood ).
Gezondheid van de Tibetaanse Mastiff:
De Tibetaanse Mastiff kan HD- (heupdysplasie) problemen, Schildklier- (T4 en TSH) en oogproblemen (PRA) hebben.
De kans dat deze aandoeningen bij een hond uit geteste ouders voorkomt is veel kleiner dan uit niet geteste ouders.
Vraag dus aan de fokker naar de testresultaten van de ouders, een goede fokker laat deze graag zien en heeft kopieën van de resultaten van de vader of kan deze via een site laten zien.
HD-, Schildklier- en oogonderzoek worden door een specialist uitgevoerd.
Voor HD worden rontgenfoto's gemaakt en beoordeeld door de Raad van Beheer.
De beste uitslag voor HD is HD-A. Met HD-B (een overgangsvorm) en evt HD-C mag ook gefokt worden.
De PRA en Schildkliertest moeten elk jaar herhaald worden en een de dieren moeten VRIJ zijn.
Verzorging van de Tibetaanse Mastiff:
De vacht van een Tibetaanse Mastiff is lang en heeft in de winter een dikke onderwol. De verharing is aan het begin van de zomer en kost dan om de paar dagen wel een half uurtje kammen en borstelen. Speciaal aan dit ras is dat deze hond absoluut geen ‘hondengeur’ bij zich heeft, ook niet als hij nat is. Dit geldt echter als de Tibetaanse Mastiff veelal binnen verblijft. De Tibetaanse Mastiff die veelal buiten verblijft 'ruikt' de vacht wel lichtelijk doch minder dan bij andere honden.
Opvoeding van de Tibetaanse Mastiff:
De Tibetaanse Mastiff moet zeker een evenwichtige opvoeding krijgen. Dus niet slaan of roepen en schreeuwen tegen de hond, zo gaat hij u gewoon negeren. Hij is geen hond om zo behandeld te worden. Je moet hem ook met respect behandelen en dan pas krijg je respect terug. Dus dan pas kan je echt met de opvoeding beginnen en dan iets bereiken. Dus als je niets snapt of als je geen verstand hebt van dit ras, begin er dan ook niet aan. Dan is de Tibetaanse Mastiff niets voor u.
De Tibetaanse Mastiff heeft een gemiddelde bewegingsbehoefte. Dit wil zeggen dat je elke dag moet gaan wandelen.(zoals met elke andere hond.) Hou er rekening mee dat dit ras graag mee trekt naar waar u ook gaat ;dus als je eens naar de zee of naar de Ardennen gaat mag hij gerust mee want dit doet hij imers graag. Balspelletjes daar integen vindt hij echter niets .
Rasvereniging van de Tibetaanse Mastiff
secretariaat
F.v.Schenkhoff
Schaffelaar 13
3905 WT
Veenendaal
http://www.dokhyi.nl/
Overige informatie over de Tibetaanse Mastiff:
Buiten bij de Chow Chow word ook bij Tibetaanse Mastiff clubs ,onder de eigenaars en die toch al niet enigzins voor dit ras vallen gaat er toch enigzins een gezegde rond van "Eens een Tibetaanse Mastiff , altijd een Tibetaanse Mastiff ." ;nu aan u zelf om hierover te oordelen .
Hoewel de Tibetaanse Mastiff en de Chow Chow gelijkenissen hebben of kunnen hebben in karakter en lichaamsbouw ; en (mogelijk/waarschijnlijk) uit het zelfde tijdperk komen zijn het twee verschillende rassen die verder niets met elkaar gemeen zouden hebben . Met deze kunnen er toch ook zijn die ook op of voor het ander ras gaan vallen .
