Rasgroep van de Lancashire Heeler
De Lancashire Heeler behoort tot de Rasgroep "Herdershonden"
Geschiedenis van de Lancashire Heeler
De Lancashire Heeler is de kleinste van de rasgroep herdershonden.
Hij is afkomstig uit Lancashire, een streek iets ten Noorden van Liverpool en Manchester in Groot Brittannië. In documenten komen we ook de naam Ormskirk Heeler tegen, naar een plaats in Lancashire. Het ras stamt uit de 20e eeuw.
Waarschijnlijk is dat een dergelijk type hond al in de 19e eeuw werkte met vooral koeien. Aannemelijk is dat de Welsh Corgi Cardigan (ook een Heeler ras) heeft bijgedragen aan het uiterlijk van het ras, maar ook de Manchester Terriër wordt in dit verband genoemd.
De Lancashire Heeler werd gebruikt om koeien te drijven, bijvoorbeeld vanuit de haven naar de slachterijen. Hier dankt hij zijn bijnaam "Butcher's dog" aan.
Bepaalde veedrijvende honden noemden men Heelers. Hun manier van drijven was het bijten (eerder knijpen om het vee niet te beschadigen) naar de hakken van de koeien, om vervolgens weg te duiken. Ik de volksmond werd hij dan ook een "nip 'n duck dog" genoemd. Voor dit werk had men honden nodig die laagbenig waren en beweeglijk, snel en wendbaar, zodat ze makkelijk de trappen van het vee konden ontwijken. Met de opkomst van de treintransporten verdween de Lancashire Heeler naar de boerderijen, waar hij zich nuttig maakte met het vangen en doden van klein ongedierte zoals ratten, muizen en konijnen.
In de jaren '60 begonnen enkele mensen zich voor het ras te interesseren, wat ertoe leidde dat het in 1981 door de Kennel Club werd geaccepteerd als 'pedigree dog'. In 1984 werd het stamboek gesloten en konden ongeregistreerde honden niet meer in de populatie worden opgenomen. Buiten Engeland zijn in Scandinavië intussen belangrijke populaties aanwezig, in andere landen is het ras onbekend.
De eerste Lancashire Heeler kwam in 1998 naar Nederland. In Nederland zijn nu ongeveer 100 Lancashire Heelers en het ras wordt sinds oktober 2009 erkent in Nederland.
Karakter van de Lancashire Heeler
Werkeigenschappen:
Goede veedrijver, maar toont een terriërinstinct (jachtinstinct) naar konijnen, ratten en muizen.
Eigenlijk is de Lancashire Heeler alleen geschikt voor het werk met koeien. Voor schapen, geiten en paarden werkt hij te fel.
Gedrag/temperament:
Moedig, vrolijk, aanhankelijk aan zijn eigenaar.
Rasstandaard van de Lancashire Heeler
Schofthoogte:
Reu 30 cm. Teef 25 cm.
leeftijd:
13 jaar
Verschijning:
Alert, energieke werker.
Klein, sterk, krachtig gebouwd.
Aard:
Moedig, vrolijk, aanhankelijk.
Hoofd:
In verhouding tot het lichaam.
Schedel vlak en breed tussen de oren, versmallend naar de ogen, welke wijd uit elkaar staan.
Matige stop, op gelijke afstand van neus en achterhoofdsknobbel.
Versmalt naar de neusspiegel.
Schedel en voorsnuit verlopen parallel ten opzichte van elkaar.
Ogen:
Amandelvormig, middelgroot, donkere kleur.
Oren:
Tonen aandachtig als ze opgetrokken worden, of staand.
Hangoren welke niet opgetrokken kunnen worden, zijn ongewenst.
Mond:
Goed gesloten lippen.
Sterke kaken met een regelmatig en compleet schaargebit, d.w.z. dat de bovensnijtanden juist over de ondersnijtanden passen en recht in de kaken geplaatst zijn.
Onder- of overbeet wordt niet aangemoedigd.
Hals:
Matige lengte, goed in de schouders overgaand.
Voorhand:
Goed geplaatste schouder, ellebogen sluiten goed tegen de ribben aan.
Fors botwerk.
Door de constructie van de pols mogen de voorvoeten iets naar buiten gedraaid staan, maar niet zodanig dat ze zwakte of de bewegingsvrijheid beïnvloeden.
Lichaam:
Goed gewelfde ribben, goed naar achteren reiken met weinig ruimte tussen de laatste ribben en de heupen.
Krachtige, rechte bovenbelijning, nooit een dip tonend achter de schouder of te veel bekkenhelling tonend.
Ongeveer 2,5 cm. langer dan de schouderhoogte (gemeten van de schoudertoppen tot de staartaanzet).
Achterhand:
Gespierd, goed gebogen knieën, lage hakken, van achteren gezien verlopen de benen parallel in stand en gang.
Nooit slingerend of koevoethakkig.
Voeten:
Klein, krachtig met goede voetzolen.
Beweging:
Levendig en kwiek.
Natuurlijke vrije bewegingen.
Staart:
Hoog aangezet, natuurlijk gedragen.
Als hij aandachtig is in een lichte bocht over de rug gedragen, maar hij mag geen gesloten ring vormen.
Kleur:
Zwart of lever met een rijke tanaftekening aan de voorsnuit, vlekjes op de kaken en vaak boven de ogen, vanaf de knieën naar beneden; een vlekje (‘thumbmark') boven de voeten, aan de binnenzijde van de achterbenen en onder de staat is wenselijk.
Een rijke tankleur kan met het ouder worden wat verbleken.
Wit moet worden ontmoedigd.
Een klein vlekje aan de voorborst is toegestaan, maar niet gewenst.
Vacht:
Een fijne ondervacht is bedekt met een weerbestendige, korte, dikke, harde, vlakke bovenvacht.
De bovenvacht is iets langer bij de hals.
De ondervacht mag niet door de bovenvacht te zien zijn, geen manen vormend.
Lange of overdreven krulvacht is hoogst ongewenst.
NB:
Reuen:
twee testikels moeten goed ingedaald zijn in het scrotum.
Rasstandaard: Rasvereniging Lancashire Heeler.
Gezondheid van de Lancashire Heeler
Oogziekten als:
Primaire Lens Luxatie (DNA), Colly Eye Anomalie, persistent pupillary membrane, cataract
Patella luxatie
De Lancashire heeler kan PL-(Patella Luxatie) en oog- (PLL: Praimarie Lensluxatie, CEA: Collie eye Anomally) problemen hebben.
De kans dat deze aandoeningen bij een hond uit geteste ouders voorkomt is veel kleiner dan uit niet geteste ouders.
Vraag dus aan de fokker naar de testresultaten van de ouders, een goede fokker laat deze graag zien en heeft kopieën van de resultaten van de vader of kan deze via een site laten zien.
De PL en oog-test worden door een specialist uitgevoerd.
PL wordt handmatig getest.
CEA kan ook via DNA getest worden.
Bij de ECVO-test en het PL onderzoek is VRIJ de uitslag die je op het certificaat wil zien.
Bij de DNA test zijn 3 uitslagen mogelijk: Vrij, Drager, Lijder.
Niet alleen de ouders, maar ook de pups dienen op de leeftijd van 5 weken getest te worden op de ogen, in het nest.
Verzorging van de Lancashire Heeler
De lancashire heeler heeft relatief weinig vachtverzorging nodig.
Een rubberen (massage) borstel plus zachte borstel zijn genoeg.
Opvoeding van de Lancashire Heeler
Erg leergierig, maar test graag uit hoe ver hij kan gaan (Terriërbloed).
Zeer geschikt voor hondensporten.
Rasvereniging van de Lancashire Heeler
Nederland:
Lancashire Heeler club: http://www.lancashireheelerclub.nl
Lancashire Heeler Forum:
http://lancashireheeler.messageboard.nl/
Fokkers:
http://www.cheeky-heelers.nl
Engeland:
http://www.lancashireheelers.org/
http://www.thelancashireheelerclubmerchandise.co.uk/
Finland:
Suomen Lancashire Heeler
http://www.lancashireheeler.fi/
Noorwegen:
Lancashire Heeler i Norge
http://www.lancashireheeler.no/
Zweden:
Svenska Lancashire Heeler Klubben
http://www.lancashireheeler.se/
Lancashire Heeler pup aanschaffen
Op 1 november 2009 is de Lancashire Heeler in Nederland erkend als ras. Dat houd in dat dit ras nu ook gewone stambomen van de Raad van Beheer heeft. Let dus op bij de aanschaf dat beide ouders een stamboom hebben en dat er een nestaangifte voor de pup is gedaan. De prijzen liggen nu tussen de 600 en 700 euro. Let op de pups moeten zeker gezien het heeler karakter in huis opgroeien.
De Lancashire Heeler behoort tot de Rasgroep "Herdershonden"
Geschiedenis van de Lancashire Heeler
De Lancashire Heeler is de kleinste van de rasgroep herdershonden.
Hij is afkomstig uit Lancashire, een streek iets ten Noorden van Liverpool en Manchester in Groot Brittannië. In documenten komen we ook de naam Ormskirk Heeler tegen, naar een plaats in Lancashire. Het ras stamt uit de 20e eeuw.
Waarschijnlijk is dat een dergelijk type hond al in de 19e eeuw werkte met vooral koeien. Aannemelijk is dat de Welsh Corgi Cardigan (ook een Heeler ras) heeft bijgedragen aan het uiterlijk van het ras, maar ook de Manchester Terriër wordt in dit verband genoemd.
De Lancashire Heeler werd gebruikt om koeien te drijven, bijvoorbeeld vanuit de haven naar de slachterijen. Hier dankt hij zijn bijnaam "Butcher's dog" aan.
Bepaalde veedrijvende honden noemden men Heelers. Hun manier van drijven was het bijten (eerder knijpen om het vee niet te beschadigen) naar de hakken van de koeien, om vervolgens weg te duiken. Ik de volksmond werd hij dan ook een "nip 'n duck dog" genoemd. Voor dit werk had men honden nodig die laagbenig waren en beweeglijk, snel en wendbaar, zodat ze makkelijk de trappen van het vee konden ontwijken. Met de opkomst van de treintransporten verdween de Lancashire Heeler naar de boerderijen, waar hij zich nuttig maakte met het vangen en doden van klein ongedierte zoals ratten, muizen en konijnen.
In de jaren '60 begonnen enkele mensen zich voor het ras te interesseren, wat ertoe leidde dat het in 1981 door de Kennel Club werd geaccepteerd als 'pedigree dog'. In 1984 werd het stamboek gesloten en konden ongeregistreerde honden niet meer in de populatie worden opgenomen. Buiten Engeland zijn in Scandinavië intussen belangrijke populaties aanwezig, in andere landen is het ras onbekend.
De eerste Lancashire Heeler kwam in 1998 naar Nederland. In Nederland zijn nu ongeveer 100 Lancashire Heelers en het ras wordt sinds oktober 2009 erkent in Nederland.
Karakter van de Lancashire Heeler
Werkeigenschappen:
Goede veedrijver, maar toont een terriërinstinct (jachtinstinct) naar konijnen, ratten en muizen.
Eigenlijk is de Lancashire Heeler alleen geschikt voor het werk met koeien. Voor schapen, geiten en paarden werkt hij te fel.
Gedrag/temperament:
Moedig, vrolijk, aanhankelijk aan zijn eigenaar.
Rasstandaard van de Lancashire Heeler
Schofthoogte:
Reu 30 cm. Teef 25 cm.
leeftijd:
13 jaar
Verschijning:
Alert, energieke werker.
Klein, sterk, krachtig gebouwd.
Aard:
Moedig, vrolijk, aanhankelijk.
Hoofd:
In verhouding tot het lichaam.
Schedel vlak en breed tussen de oren, versmallend naar de ogen, welke wijd uit elkaar staan.
Matige stop, op gelijke afstand van neus en achterhoofdsknobbel.
Versmalt naar de neusspiegel.
Schedel en voorsnuit verlopen parallel ten opzichte van elkaar.
Ogen:
Amandelvormig, middelgroot, donkere kleur.
Oren:
Tonen aandachtig als ze opgetrokken worden, of staand.
Hangoren welke niet opgetrokken kunnen worden, zijn ongewenst.
Mond:
Goed gesloten lippen.
Sterke kaken met een regelmatig en compleet schaargebit, d.w.z. dat de bovensnijtanden juist over de ondersnijtanden passen en recht in de kaken geplaatst zijn.
Onder- of overbeet wordt niet aangemoedigd.
Hals:
Matige lengte, goed in de schouders overgaand.
Voorhand:
Goed geplaatste schouder, ellebogen sluiten goed tegen de ribben aan.
Fors botwerk.
Door de constructie van de pols mogen de voorvoeten iets naar buiten gedraaid staan, maar niet zodanig dat ze zwakte of de bewegingsvrijheid beïnvloeden.
Lichaam:
Goed gewelfde ribben, goed naar achteren reiken met weinig ruimte tussen de laatste ribben en de heupen.
Krachtige, rechte bovenbelijning, nooit een dip tonend achter de schouder of te veel bekkenhelling tonend.
Ongeveer 2,5 cm. langer dan de schouderhoogte (gemeten van de schoudertoppen tot de staartaanzet).
Achterhand:
Gespierd, goed gebogen knieën, lage hakken, van achteren gezien verlopen de benen parallel in stand en gang.
Nooit slingerend of koevoethakkig.
Voeten:
Klein, krachtig met goede voetzolen.
Beweging:
Levendig en kwiek.
Natuurlijke vrije bewegingen.
Staart:
Hoog aangezet, natuurlijk gedragen.
Als hij aandachtig is in een lichte bocht over de rug gedragen, maar hij mag geen gesloten ring vormen.
Kleur:
Zwart of lever met een rijke tanaftekening aan de voorsnuit, vlekjes op de kaken en vaak boven de ogen, vanaf de knieën naar beneden; een vlekje (‘thumbmark') boven de voeten, aan de binnenzijde van de achterbenen en onder de staat is wenselijk.
Een rijke tankleur kan met het ouder worden wat verbleken.
Wit moet worden ontmoedigd.
Een klein vlekje aan de voorborst is toegestaan, maar niet gewenst.
Vacht:
Een fijne ondervacht is bedekt met een weerbestendige, korte, dikke, harde, vlakke bovenvacht.
De bovenvacht is iets langer bij de hals.
De ondervacht mag niet door de bovenvacht te zien zijn, geen manen vormend.
Lange of overdreven krulvacht is hoogst ongewenst.
NB:
Reuen:
twee testikels moeten goed ingedaald zijn in het scrotum.
Rasstandaard: Rasvereniging Lancashire Heeler.
Gezondheid van de Lancashire Heeler
Oogziekten als:
Primaire Lens Luxatie (DNA), Colly Eye Anomalie, persistent pupillary membrane, cataract
Patella luxatie
De Lancashire heeler kan PL-(Patella Luxatie) en oog- (PLL: Praimarie Lensluxatie, CEA: Collie eye Anomally) problemen hebben.
De kans dat deze aandoeningen bij een hond uit geteste ouders voorkomt is veel kleiner dan uit niet geteste ouders.
Vraag dus aan de fokker naar de testresultaten van de ouders, een goede fokker laat deze graag zien en heeft kopieën van de resultaten van de vader of kan deze via een site laten zien.
De PL en oog-test worden door een specialist uitgevoerd.
PL wordt handmatig getest.
CEA kan ook via DNA getest worden.
Bij de ECVO-test en het PL onderzoek is VRIJ de uitslag die je op het certificaat wil zien.
Bij de DNA test zijn 3 uitslagen mogelijk: Vrij, Drager, Lijder.
Niet alleen de ouders, maar ook de pups dienen op de leeftijd van 5 weken getest te worden op de ogen, in het nest.
Verzorging van de Lancashire Heeler
De lancashire heeler heeft relatief weinig vachtverzorging nodig.
Een rubberen (massage) borstel plus zachte borstel zijn genoeg.
Opvoeding van de Lancashire Heeler
Erg leergierig, maar test graag uit hoe ver hij kan gaan (Terriërbloed).
Zeer geschikt voor hondensporten.
Rasvereniging van de Lancashire Heeler
Nederland:
Lancashire Heeler club: http://www.lancashireheelerclub.nl
Lancashire Heeler Forum:
http://lancashireheeler.messageboard.nl/
Fokkers:
http://www.cheeky-heelers.nl
Engeland:
http://www.lancashireheelers.org/
http://www.thelancashireheelerclubmerchandise.co.uk/
Finland:
Suomen Lancashire Heeler
http://www.lancashireheeler.fi/
Noorwegen:
Lancashire Heeler i Norge
http://www.lancashireheeler.no/
Zweden:
Svenska Lancashire Heeler Klubben
http://www.lancashireheeler.se/
Lancashire Heeler pup aanschaffen
Op 1 november 2009 is de Lancashire Heeler in Nederland erkend als ras. Dat houd in dat dit ras nu ook gewone stambomen van de Raad van Beheer heeft. Let dus op bij de aanschaf dat beide ouders een stamboom hebben en dat er een nestaangifte voor de pup is gedaan. De prijzen liggen nu tussen de 600 en 700 euro. Let op de pups moeten zeker gezien het heeler karakter in huis opgroeien.
