De Clumber Spaniel behoort tot de Rasgroep "Staande Jachthonden, Spaniels en Retrievers"
Geschiedenis van de Clumber Spaniel
Waar de Clumber Spaniel vandaan komt weet niemand met zekerheid te vertellen. Waarschijnlijk is deze grootste onder de spaniels via Frankrijk in Engeland terechtgekomen. Daar werd hij een geliefde jachthond van de adel en het koningshuis. Tegenwoordig liggen zijn taken op een ander vlak en wordt de Clumber voornamelijk als huishond gehouden. En daar is hij goed in. De Clumber Spaniel is een vriendelijke en bedaarde huisgenoot met een flegmatiek karakter. Hij is vrolijk en trouwhartig, maar altijd op een rustige, niet demonstratieve manier. Druktemakerij en dikdoenerij hoeven voor hem niet zo; hij heeft eerder een wat filosofische kijk op het leven.
Historie
De Clumber Spaniel wordt gezien als één van de oudste en meest raszuivere spaniels. Een zoektocht naar de vroege herkomst van de Clumber Spaniel levert echter niet zo heel veel op. Er zijn wel enige theorieën over zijn ontstaan maar vrijwel niets is met echt met zekerheid te zeggen. De Clumber Spaniel was er gewoon opeens en hij is er gelukkig nog steeds. Vermeldingen van spaniels komen al voor in geschriften uit de veertiende eeuw, maar ja: een Clumber is wel een spaniel maar dat maakt een spaniel nog niet tot een Clumber. De meest gangbare versie over zijn oorsprong is dat de voorvaderen van de Clumber oorspronkelijk uit Frankrijk kwamen. Daar hield de hertog van Noailles een meute zware, witte en vrij langbenige honden voor de jacht in zwaar met kreupelhout begroeid terrein. Toen tijdens de Franse revolutie de adel onder vuur kwam te liggen, wilde de hertog van Noailles het voortbestaan van zijn honden veilig stellen. Daarom stuurde hij er een aantal naar zijn vriend Henry, graaf van Lincoln, die de honden huisvestte in de kennels op zijn landgoed Clumber Park. Dat is dan ook de plek waar de Clumber Spaniel zijn naam aan te danken heeft. Of deze overlevering op waarheid berust moet in het midden blijven, want in Frankrijk is totaal niets te vinden over de fokkerij van op Clumbers gelijkende spaniels. Zelfs is het onzeker of de hertog van Noailles werkelijk deze honden fokte. Een andere (Britse) theorie is dat de Clumber is gefokt uit diverse plaatselijke spaniel type. Maar ook hiervoor ontbreken harde bewijzen. Vast staat wel dat de Clumber Spaniel in de tweede helft van de l9e eeuw in Engeland uitsluitend als jachthond door de adel werd gehouden en dan voornamelijk in de omgeving van Clumber Park.
In 1861 verscheen de eerste Clumber op een tentoonstelling en in aan- sluiting daarop nam de bekendheid van het ras een vlucht. Het feit dat het Engelse koningshuis belangstelling voor de Clumber begon te tonen hielp uiteraard ook een handje mee. George de Vijfde liet zich tijdens jachtpartijen steevast vergezellen door enkele Clumber Spaniels, wat de belangstelling voor de Clumber als jachthond ook deed toenemen. De honden deden het ook helemaal niet slecht en werden beschreven als ‘een van de nuttigste en meest gewaardeerde van de variëteiten jachtspaniels’. Het was dan ook een zeer betrouwbare jager. Weliswaar niet de snelste of meest wendbare hond, maar wel uiterst volhardend, sterk en werkwillig.
De populariteit van de Clumber leidde in 1904 tot de oprichting van de Britse Clumber Spaniel Club. Na 1910 werd de belangstelling voor het ras echter minder omdat men de voorkeur begon te geven aan fellere en snellere typen spaniels. Tegen 1940 bereikte het aantal Clumber Spaniels een dieptepunt. Daarna ontstond er toch langzamerhand weer een grotere interesse in het ras. Nog steeds is het zeker niet de bekendste van de spaniels, maar het aantal blijft redelijk constant. In België en Nederland is de Clumber Spaniel voor veel mensen een grote onbekende ander de Spaniels. Jammer, want niet alleen beschikt de Clumber over goede jachteigenschappen maar ook over meer dan voldoende kwaliteiten die hem tot een uitstekende gezinshond maken.
Karakter van de Clumber Spaniel
De Clumber Spaniel is een uitstekende, zij het hier enigszins miskende, jachthond. Hij werkt langzaam maar gestaag en hardnekkig en kan het ruigste terrein aan. Hij heeft een meer dan goede neus en is ook nog eens een prima apporteerden. Toch wordt de Clumber in Nederland en België vrijwel uitsluitend als huisvriend (en soms showhond) gehouden. En op zijn eigen bedachtzame en rustige wijze voldoet hij in deze rol eveneens uitstekend.
De Clumber is de minst speelse van alle spaniels, maar dat houdt zeker niet in dat het een lusteloze of duffe hond is. De Clumber Spaniel is van nature een vrolijke hond maar op een niet zo erg demonstratieve manier. Regelmatig kan hij heel jolig zijn en bij tijd en wijle zelfs de clown uithangen. Hoewel je het op het eerste gezicht misschien niet zou zeggen, is de Clumber best een actieveling. Eigenlijk is hij een beetje tweeslachtig. Aan de ene kant is hij erg gesteld op zijn middagdutje en is hij soms liever lui dan moe, aan de andere kant houdt hij erg van wandelen en draait hij zijn poot niet om voor een paar kilometertjes meer. En dan het liefst los in de vrije natuur, waarbij hij een zwempartijtje ook niet zal schuwen. Dat los laten lopen kan ook makkelijk, want de Clumber is dan wel een beetje trage student maar alles wat hij geleerd heeft brengt hij graag in de praktijk. Hij is meegaand en zal in de meeste gevallen goed gehoorzamen. Behalve misschien als hij de lucht van veerwild in zijn neus krijgt. Dan wil het nog wel eens gebeuren dat zijn sluimering jachtinstinct de overhand krijgt en hij er toch echt even achteraan moet. Maar hij komt altijd weer terug want de Clumber Spaniel is onvoorwaardelijk trouw aan zijn baas, alleen zal hij daar niet mee te koop lopen. Een enkele keer is het zelfs een echte eenmanshond, maar in de meeste gevallen hebben de andere gezinsleden toch ook een warm plekke in zijn hart. De Clumber wil graag een volwaardig gezinslid zijn en prefereert een plekke in de huiskamer dan ook veruit boven een kennel in de tuin, al is die nog zo luxe. Houd er wel rekening mee dat hij tijdens zijn dutjes kan snurken als een houthakker en soms ook behoorlijk kan kwijlen. Maar goed, een kniesoor die daar op let. Gewoon de tv wat harder en een handdoeken bij de hand en het leed is ook weer geleden. Door zijn flegmatieke en stoïcijnse natuur kan hij ook goed met kinderen overweg. Zelfs als ze soms wat te ruw zijn; de Clumber kan wel tegen een stootje en maakt zich niet snel druk.
De Clumber Spaniel is een sociale hond en staat dan ook op goede voet met de meeste honden. Ook met andere huisdieren kan hij over het algemeen goed overweg. Tegenover vreemde mensen zal hij zich echter wat terughoudend opstellen, het is gewoon niet zo'n allemans vriend. Dit gebeurt overigens zonder enige agressie te tonen, want dat hoort hem te allen tijde vreemd te zijn. Zo zeer zelfs dat de gemiddelde inbreker niets van een Clumber te vrezen heeft. Misschien is de hond bereid één oog open te doen in zo'n situatie, maar verder gaat zijn interesse niet. Als alarminstallatie is hij dus volkomen ongeschikt, maar daar tegenover staat dat hij als huishond een prima kameraad is!
Rasstandaard van de Clumber Spaniel
DE STANDAARD
De rasstandaard van de Clumber Spaniel is een omschrijving van de hond in zijn meest ideale voorkomen. Deze omschrijving is gemaakt als leidraad voor de keurmeesters. De keurmeester in spe doet met dit ideale beeld voor ogen examen. Aan zijn of haar ogen en handen gaan een aantal honden voorbij, zowel reuen als teven en het is aan de adspirant-keurmeester aan te geven wie van de specimen het dichtste het ideale beeld benaderd. Let wel dat het ideale beeld ook een ideaal is voor de fokker. Om U een beeld tegen waar de keurmeester zoal op let, volgt hier, integraal, de tekst van de rasstandaard, die op 23 en 24 juni 1987 in Jerusalem, door de FCI is vastgesteld.
ALGEMEEN BEELD
Evenwichtig gebouwd, zwaar van botten, aktief met een bedachtzame uitdrukking, het geheel komt sterk en krachtig over.
KARAKTER
Stoicijns, ruim van hart, hoogst intelligent met een zelfverzekerde houding aangaande zijn natuurlijke aanleg. Een stille werker met een prima neus.
TEMPERAMENT
Rustig, betrouwbaar en zelfverzekerd, rustiger dan andere spaniels, geen neiging tot agressie tonend.
HOOFD EN SCHEDEL
Vierkant, massief, van middelmatige lengte, breed van boven, met een duidelijke achterhoofdsknobbel, zware wenkbrauwen en een diepe stop. Zware, vierkante voorsnuit met goed ontwikkelde bovenlippen. Geen overdrijving in hoofd en schedel.
OGEN
Schoon, donker amberkleurig, licht verzonken, iets bindvlies tonend, doch zonder overdrijving. Een vol, lichtgekleurd oog is zeer af te keuren.
OREN
Groot, in de vorm van een druivenblad, goed bedekt met sluik haar en iets naar voren hangend, terwijl de bevedering niet verder reikt dan de huid van het oor.
GEBIT
Sterke kaken met een perfect, regelmatig en kompleet scharend gebit, de boventanden moeten de ondertanden dicht overlappen en recht in de kaak staan.
HALS
Tamelijk lang, dik en krachtig.
VOORHAND
Sterke, schuinliggende en gespierde schouders, benen kort, recht, zwaar en sterk.
LICHAAM
Lang, zwaar en laag bij de grond. Diepe borst, goed gewelfde ribben. De rug breed en lang. Gespierde lendenen, goed overgaand in diepe flanken.
ACHTERHAND
Zee krachtig en goed ontwikkeld. Lage hakken. De kniegewrichten goed gehoekt en recht geplaatst.
VOETEN
Groot en rond, goed bedekt met haar.
STAART
Laag aangezet, goed bevederd en in het verlengde van de ruglijn gedragen.
GANGWERK
Rollend gangwerk overeenkomstig met lange lichaam en korte benen. Recht lopend met stuwende passen, zowel komend als gaand.
BEHARING
Overvloedig, dicht ingeplant, zijde-achtig en sluik. Benen en borst goed bevederd.
KLEUR
Effen wit op lichaam gewenst met citroenkleurige aftekening, oranje aftekening toegestaan. Lichte aftekening op het hoofd en spikkels op de voorsnuit.
GEWICHT
Het ideale gewicht voor reuen is 36 kg en voor teven 29,5 kg.
FOUTEN
Elke afwijking van de voorgaande punten moet als fout worden aangerekend en de mate waarin de fout wordt beoordeeld moet in verhouding tot het geheel staan.
OPMERKING
Reuen behoren twee voor het oog duidelijk waarneembare, normale testikels te hebben, welke volledig in het scrotum zijn afgedaald.
Verzorging van de Clumber Spaniel
De Clumber spaniel is over het algemeen een sterke hond. De erfelijke problemen die er binnen het ras voorkomen liggen voornamelijk op het gebied van de ogen. Waarschijnlijk heeft de ‘haw’, het voorgeschreven uitgezakkendende onderooglid - waardoor het bindvlies bloot komt te liggen - daar alles mee te maken. Zowel entropion (naar binnen gekruld ooglid) als ectropion (naar buiten gekruld ooglid) komen voor en kunnen voor veel oogirritatie zorgen en zelfs schade aan het oog veroorzaken. Ook kan de Clumber belast zijn met niet goed functionerende traanbuizen. Zoals bij veel zware rassen het geval is, is ook de Clumber Spaniel niet gevrijwaard gebleven van heupdysplasie. De Clumber kan goed tegen vrijwel alle weersomstandigheden en heeft, mits getraind, een uitstekend uithoudingsvermogen. Hij kan een leeftijd bereiken van rond de 12 jaar of zelfs ouder. De Clumber ziet er op zijn best uit als men hem dagelijks even goed doorworstelt. Om klitten te voorkomen moet er af en toe ook een kam aan te pas komen. Naar believen kan men de hond bij tijd en wijle laten trimmen, waarbij riekende en slordige haren verwijderd worden. De oren moeten goed schoongehouden worden en ook de ogen zijn een punt van aandacht. Bij irrigatie is regelmatig schoonmaken met een speciale lotion aan te raden. Ook tegen lelijke traanstrepen, die op de licht- gekleurde vacht extra opvallen, is er tegenwoordig een speciaal middeltje voorhanden.
Opvoeding van de Clumber Spaniel
Zoals onze Cocker spaniel (vanaf 10 maand), die we eerst hadden, is ook de Clumber (vanaf 8 weken) erg speels gedurende de eerste 2 jaar en niet zo gemakkelijk te trainen. Ga er alleszins een jaar mee naar de hondenschool. Het achter lopen, luisteren, braaf zitten en liggen komt daarna vanzelf met het ouder worden. Houd jezelf wel aan dezelfde regels, dan doet de hond het ook. Ze houden van een vast stramien.Wij laten kinderen nooit alleen bij onze hond. De Clumber is zeer antrekkelijk en wil bij het wandelen door heel veel kinderhandjes geaaid worden (en door veel grote mensen gefotografeerd worden). Leer de kinderen hoe een hond te benaderen en de hond zal ze niets doen. Bij ons eerste kleinkind bracht onze Clumber het lievelings speelgoedkonijn tussen zijn lippen (niet zijn tanden) naar de baby toen ze weende! Hij waarschuwde ons als ze huilde van honger, maar kroop in een hoek als ze huilde van kwaadheid. Nooit eerder gezien!
Rasvereniging van de Clumber Spaniel
www.clumberspaniel.nl
Geschiedenis van de Clumber Spaniel
Waar de Clumber Spaniel vandaan komt weet niemand met zekerheid te vertellen. Waarschijnlijk is deze grootste onder de spaniels via Frankrijk in Engeland terechtgekomen. Daar werd hij een geliefde jachthond van de adel en het koningshuis. Tegenwoordig liggen zijn taken op een ander vlak en wordt de Clumber voornamelijk als huishond gehouden. En daar is hij goed in. De Clumber Spaniel is een vriendelijke en bedaarde huisgenoot met een flegmatiek karakter. Hij is vrolijk en trouwhartig, maar altijd op een rustige, niet demonstratieve manier. Druktemakerij en dikdoenerij hoeven voor hem niet zo; hij heeft eerder een wat filosofische kijk op het leven.
Historie
De Clumber Spaniel wordt gezien als één van de oudste en meest raszuivere spaniels. Een zoektocht naar de vroege herkomst van de Clumber Spaniel levert echter niet zo heel veel op. Er zijn wel enige theorieën over zijn ontstaan maar vrijwel niets is met echt met zekerheid te zeggen. De Clumber Spaniel was er gewoon opeens en hij is er gelukkig nog steeds. Vermeldingen van spaniels komen al voor in geschriften uit de veertiende eeuw, maar ja: een Clumber is wel een spaniel maar dat maakt een spaniel nog niet tot een Clumber. De meest gangbare versie over zijn oorsprong is dat de voorvaderen van de Clumber oorspronkelijk uit Frankrijk kwamen. Daar hield de hertog van Noailles een meute zware, witte en vrij langbenige honden voor de jacht in zwaar met kreupelhout begroeid terrein. Toen tijdens de Franse revolutie de adel onder vuur kwam te liggen, wilde de hertog van Noailles het voortbestaan van zijn honden veilig stellen. Daarom stuurde hij er een aantal naar zijn vriend Henry, graaf van Lincoln, die de honden huisvestte in de kennels op zijn landgoed Clumber Park. Dat is dan ook de plek waar de Clumber Spaniel zijn naam aan te danken heeft. Of deze overlevering op waarheid berust moet in het midden blijven, want in Frankrijk is totaal niets te vinden over de fokkerij van op Clumbers gelijkende spaniels. Zelfs is het onzeker of de hertog van Noailles werkelijk deze honden fokte. Een andere (Britse) theorie is dat de Clumber is gefokt uit diverse plaatselijke spaniel type. Maar ook hiervoor ontbreken harde bewijzen. Vast staat wel dat de Clumber Spaniel in de tweede helft van de l9e eeuw in Engeland uitsluitend als jachthond door de adel werd gehouden en dan voornamelijk in de omgeving van Clumber Park.
In 1861 verscheen de eerste Clumber op een tentoonstelling en in aan- sluiting daarop nam de bekendheid van het ras een vlucht. Het feit dat het Engelse koningshuis belangstelling voor de Clumber begon te tonen hielp uiteraard ook een handje mee. George de Vijfde liet zich tijdens jachtpartijen steevast vergezellen door enkele Clumber Spaniels, wat de belangstelling voor de Clumber als jachthond ook deed toenemen. De honden deden het ook helemaal niet slecht en werden beschreven als ‘een van de nuttigste en meest gewaardeerde van de variëteiten jachtspaniels’. Het was dan ook een zeer betrouwbare jager. Weliswaar niet de snelste of meest wendbare hond, maar wel uiterst volhardend, sterk en werkwillig.
De populariteit van de Clumber leidde in 1904 tot de oprichting van de Britse Clumber Spaniel Club. Na 1910 werd de belangstelling voor het ras echter minder omdat men de voorkeur begon te geven aan fellere en snellere typen spaniels. Tegen 1940 bereikte het aantal Clumber Spaniels een dieptepunt. Daarna ontstond er toch langzamerhand weer een grotere interesse in het ras. Nog steeds is het zeker niet de bekendste van de spaniels, maar het aantal blijft redelijk constant. In België en Nederland is de Clumber Spaniel voor veel mensen een grote onbekende ander de Spaniels. Jammer, want niet alleen beschikt de Clumber over goede jachteigenschappen maar ook over meer dan voldoende kwaliteiten die hem tot een uitstekende gezinshond maken.
Karakter van de Clumber Spaniel
De Clumber Spaniel is een uitstekende, zij het hier enigszins miskende, jachthond. Hij werkt langzaam maar gestaag en hardnekkig en kan het ruigste terrein aan. Hij heeft een meer dan goede neus en is ook nog eens een prima apporteerden. Toch wordt de Clumber in Nederland en België vrijwel uitsluitend als huisvriend (en soms showhond) gehouden. En op zijn eigen bedachtzame en rustige wijze voldoet hij in deze rol eveneens uitstekend.
De Clumber is de minst speelse van alle spaniels, maar dat houdt zeker niet in dat het een lusteloze of duffe hond is. De Clumber Spaniel is van nature een vrolijke hond maar op een niet zo erg demonstratieve manier. Regelmatig kan hij heel jolig zijn en bij tijd en wijle zelfs de clown uithangen. Hoewel je het op het eerste gezicht misschien niet zou zeggen, is de Clumber best een actieveling. Eigenlijk is hij een beetje tweeslachtig. Aan de ene kant is hij erg gesteld op zijn middagdutje en is hij soms liever lui dan moe, aan de andere kant houdt hij erg van wandelen en draait hij zijn poot niet om voor een paar kilometertjes meer. En dan het liefst los in de vrije natuur, waarbij hij een zwempartijtje ook niet zal schuwen. Dat los laten lopen kan ook makkelijk, want de Clumber is dan wel een beetje trage student maar alles wat hij geleerd heeft brengt hij graag in de praktijk. Hij is meegaand en zal in de meeste gevallen goed gehoorzamen. Behalve misschien als hij de lucht van veerwild in zijn neus krijgt. Dan wil het nog wel eens gebeuren dat zijn sluimering jachtinstinct de overhand krijgt en hij er toch echt even achteraan moet. Maar hij komt altijd weer terug want de Clumber Spaniel is onvoorwaardelijk trouw aan zijn baas, alleen zal hij daar niet mee te koop lopen. Een enkele keer is het zelfs een echte eenmanshond, maar in de meeste gevallen hebben de andere gezinsleden toch ook een warm plekke in zijn hart. De Clumber wil graag een volwaardig gezinslid zijn en prefereert een plekke in de huiskamer dan ook veruit boven een kennel in de tuin, al is die nog zo luxe. Houd er wel rekening mee dat hij tijdens zijn dutjes kan snurken als een houthakker en soms ook behoorlijk kan kwijlen. Maar goed, een kniesoor die daar op let. Gewoon de tv wat harder en een handdoeken bij de hand en het leed is ook weer geleden. Door zijn flegmatieke en stoïcijnse natuur kan hij ook goed met kinderen overweg. Zelfs als ze soms wat te ruw zijn; de Clumber kan wel tegen een stootje en maakt zich niet snel druk.
De Clumber Spaniel is een sociale hond en staat dan ook op goede voet met de meeste honden. Ook met andere huisdieren kan hij over het algemeen goed overweg. Tegenover vreemde mensen zal hij zich echter wat terughoudend opstellen, het is gewoon niet zo'n allemans vriend. Dit gebeurt overigens zonder enige agressie te tonen, want dat hoort hem te allen tijde vreemd te zijn. Zo zeer zelfs dat de gemiddelde inbreker niets van een Clumber te vrezen heeft. Misschien is de hond bereid één oog open te doen in zo'n situatie, maar verder gaat zijn interesse niet. Als alarminstallatie is hij dus volkomen ongeschikt, maar daar tegenover staat dat hij als huishond een prima kameraad is!
Rasstandaard van de Clumber Spaniel
DE STANDAARD
De rasstandaard van de Clumber Spaniel is een omschrijving van de hond in zijn meest ideale voorkomen. Deze omschrijving is gemaakt als leidraad voor de keurmeesters. De keurmeester in spe doet met dit ideale beeld voor ogen examen. Aan zijn of haar ogen en handen gaan een aantal honden voorbij, zowel reuen als teven en het is aan de adspirant-keurmeester aan te geven wie van de specimen het dichtste het ideale beeld benaderd. Let wel dat het ideale beeld ook een ideaal is voor de fokker. Om U een beeld tegen waar de keurmeester zoal op let, volgt hier, integraal, de tekst van de rasstandaard, die op 23 en 24 juni 1987 in Jerusalem, door de FCI is vastgesteld.
ALGEMEEN BEELD
Evenwichtig gebouwd, zwaar van botten, aktief met een bedachtzame uitdrukking, het geheel komt sterk en krachtig over.
KARAKTER
Stoicijns, ruim van hart, hoogst intelligent met een zelfverzekerde houding aangaande zijn natuurlijke aanleg. Een stille werker met een prima neus.
TEMPERAMENT
Rustig, betrouwbaar en zelfverzekerd, rustiger dan andere spaniels, geen neiging tot agressie tonend.
HOOFD EN SCHEDEL
Vierkant, massief, van middelmatige lengte, breed van boven, met een duidelijke achterhoofdsknobbel, zware wenkbrauwen en een diepe stop. Zware, vierkante voorsnuit met goed ontwikkelde bovenlippen. Geen overdrijving in hoofd en schedel.
OGEN
Schoon, donker amberkleurig, licht verzonken, iets bindvlies tonend, doch zonder overdrijving. Een vol, lichtgekleurd oog is zeer af te keuren.
OREN
Groot, in de vorm van een druivenblad, goed bedekt met sluik haar en iets naar voren hangend, terwijl de bevedering niet verder reikt dan de huid van het oor.
GEBIT
Sterke kaken met een perfect, regelmatig en kompleet scharend gebit, de boventanden moeten de ondertanden dicht overlappen en recht in de kaak staan.
HALS
Tamelijk lang, dik en krachtig.
VOORHAND
Sterke, schuinliggende en gespierde schouders, benen kort, recht, zwaar en sterk.
LICHAAM
Lang, zwaar en laag bij de grond. Diepe borst, goed gewelfde ribben. De rug breed en lang. Gespierde lendenen, goed overgaand in diepe flanken.
ACHTERHAND
Zee krachtig en goed ontwikkeld. Lage hakken. De kniegewrichten goed gehoekt en recht geplaatst.
VOETEN
Groot en rond, goed bedekt met haar.
STAART
Laag aangezet, goed bevederd en in het verlengde van de ruglijn gedragen.
GANGWERK
Rollend gangwerk overeenkomstig met lange lichaam en korte benen. Recht lopend met stuwende passen, zowel komend als gaand.
BEHARING
Overvloedig, dicht ingeplant, zijde-achtig en sluik. Benen en borst goed bevederd.
KLEUR
Effen wit op lichaam gewenst met citroenkleurige aftekening, oranje aftekening toegestaan. Lichte aftekening op het hoofd en spikkels op de voorsnuit.
GEWICHT
Het ideale gewicht voor reuen is 36 kg en voor teven 29,5 kg.
FOUTEN
Elke afwijking van de voorgaande punten moet als fout worden aangerekend en de mate waarin de fout wordt beoordeeld moet in verhouding tot het geheel staan.
OPMERKING
Reuen behoren twee voor het oog duidelijk waarneembare, normale testikels te hebben, welke volledig in het scrotum zijn afgedaald.
Verzorging van de Clumber Spaniel
De Clumber spaniel is over het algemeen een sterke hond. De erfelijke problemen die er binnen het ras voorkomen liggen voornamelijk op het gebied van de ogen. Waarschijnlijk heeft de ‘haw’, het voorgeschreven uitgezakkendende onderooglid - waardoor het bindvlies bloot komt te liggen - daar alles mee te maken. Zowel entropion (naar binnen gekruld ooglid) als ectropion (naar buiten gekruld ooglid) komen voor en kunnen voor veel oogirritatie zorgen en zelfs schade aan het oog veroorzaken. Ook kan de Clumber belast zijn met niet goed functionerende traanbuizen. Zoals bij veel zware rassen het geval is, is ook de Clumber Spaniel niet gevrijwaard gebleven van heupdysplasie. De Clumber kan goed tegen vrijwel alle weersomstandigheden en heeft, mits getraind, een uitstekend uithoudingsvermogen. Hij kan een leeftijd bereiken van rond de 12 jaar of zelfs ouder. De Clumber ziet er op zijn best uit als men hem dagelijks even goed doorworstelt. Om klitten te voorkomen moet er af en toe ook een kam aan te pas komen. Naar believen kan men de hond bij tijd en wijle laten trimmen, waarbij riekende en slordige haren verwijderd worden. De oren moeten goed schoongehouden worden en ook de ogen zijn een punt van aandacht. Bij irrigatie is regelmatig schoonmaken met een speciale lotion aan te raden. Ook tegen lelijke traanstrepen, die op de licht- gekleurde vacht extra opvallen, is er tegenwoordig een speciaal middeltje voorhanden.
Opvoeding van de Clumber Spaniel
Zoals onze Cocker spaniel (vanaf 10 maand), die we eerst hadden, is ook de Clumber (vanaf 8 weken) erg speels gedurende de eerste 2 jaar en niet zo gemakkelijk te trainen. Ga er alleszins een jaar mee naar de hondenschool. Het achter lopen, luisteren, braaf zitten en liggen komt daarna vanzelf met het ouder worden. Houd jezelf wel aan dezelfde regels, dan doet de hond het ook. Ze houden van een vast stramien.Wij laten kinderen nooit alleen bij onze hond. De Clumber is zeer antrekkelijk en wil bij het wandelen door heel veel kinderhandjes geaaid worden (en door veel grote mensen gefotografeerd worden). Leer de kinderen hoe een hond te benaderen en de hond zal ze niets doen. Bij ons eerste kleinkind bracht onze Clumber het lievelings speelgoedkonijn tussen zijn lippen (niet zijn tanden) naar de baby toen ze weende! Hij waarschuwde ons als ze huilde van honger, maar kroop in een hoek als ze huilde van kwaadheid. Nooit eerder gezien!
Rasvereniging van de Clumber Spaniel
www.clumberspaniel.nl
